Only Lovers Left Alive

Gisteren de nieuwe Jim Jarmusch gezien. Een paar bedenkingen:

– Detroit. Natuurlijk. Geen mooier icoon van verval.
(En het Michigan Theater, met die auto’s erin geparkeerd.)
– En alles draait en blijft maar draaien, als dervishen.
– Barok. Blasé. Briljant.
– Einstein, Shakespeare.
Sommige namen zijn zo groot dat wat je er ook mee doet altijd naar een cliché ruikt.
– Een vampier die reislectuur inpakt en Infinite Jest naast Kafka en de Quijote legt,

Lees meer

Dans la maison – #gewikt&gewogen

Dans la maison – François Ozon

Met Dans la maison levert Ozon, ondanks het barslechte einde, een van zijn meest beklijvende films af. En dat ligt niet alleen aan het onwaarschijnlijk sexy accent waarmee Kristin Scott Thomas de taal van Molière spreekt.

In een hypergestileerde cameravoering trekt Ozon je de wereld van Germain Germain binnen, een enigszins verbitterde leraar literatuurgeschiedenis in een middelbare school. Zijn leven is even leeg en nutteloos als het kasboek van de kunstgalerij van zijn vrouw,

Lees meer

zoek de 7 gelijkenissen – Walter White #BreakingBad

Onder het motto ‘Geen grotere helden dan zij die elke week in de huiskamer komen’ vroeg #KnackFocus zeven schrijvers naar het tv-personage dat hen het meest inspireert, amuseert of irriteert.

Het was een moeilijke keuze tussen het gevatte cynisme van Anna uit This Life, de weelderige boezem van Xena en de stugge sociale onhandigheid van Saga Noren, maar je alter ego kies je niet – dus graag willen of niet, uiteindelijk bleef mijn blik in de TV-scherm-spiegel hangen bij een absolute anti-held:

meet Walter White –

Lees meer