Dante’s Inferno

 

(c) Trui Hanoulle

Vandaag in #DSWeekblad een fotoreportage van Carolyne Drake over haar zwerftocht langs de Amu Darya en de Syr Darya, de twee machtige rivieren die ooit het Aralmeer voedden. Tot Sovjet-ingenieurs het stommelings drooglegden.

In 2007 reden Trui & ik van de bron naar de Amu Darya, hoog in het Tadzjiekse Pamir-gebergte, tot aan datzelfde verdwenen meer. En tot aan de gaskrater van Darvaza.

Op zeven maanden reizen krijgt een mens veel indrukken te verwerken.

Lees meer

Neem een pauze, lees een kortverhaal!

1. Als je een auteur niet kent, is een boek kopen altijd gokken. Een kortverhaal is de ideale kennismaking.

2. We willen wel lezen, maar we hebben geen tijd, en een kortverhaal is … ja … kort.

3. We hebben geen boek bij, maar het internet vergezelt ons tegenwoordig tot op het toilet. Dus: online lezen kan altijd.

iStoire.be -een online magazine over lezen & schrijven- telde die drie dingen bij elkaar op tot een nieuw concept: elke eerste van de maand geven ze een gratis kortverhaal weg.

Lees meer

verhalen uit het witte land 1 #wijdewereld

 

Georgië

Rondom ons was er niets, alleen maar wit, en de twee smalle zwarte slijkstreepjes van het geitenpad waarop we reden, precies één auto breed. Of net iets minder. Van beschaving was er hoegenaamd geen sprake, van bewoning evenmin.

Het is wonderbaarlijk hoe snel je in sommige landen van de kaart af kan rijden, en je plotsklaps ergens bevinden waar er geen spoor van menselijke aanwezigheid meer te bespeuren is.

Lees meer

van fermettebewoners & handtasdiefjes #happy2013

 

Dat die hele verzorgingsstaat nergens goed voor is. Dat het sociale vangnet van ons land de mensen alleen maar lui maakt en aanzet tot profiteren. Meer nog, dat het zelfs leidt tot banditisme. Want dat wie aan het werk is geen tijd heeft om rottigheid uit te halen, zeker niet als hij twee of drie jobs moet doen om rond te komen, maar dat wie niets om handen heeft behalve rondhangen vanzelf in de criminaliteit sukkelt.

Lees meer

van #vorst #verdeling en #verzoening – deel II

 

Gisteren drukte ik mijn stille hoop uit dat De Wever de koning een idioot zou noemen. Ik nooit durven denken dat hij het nog bonter zou maken dan dat. En dat hij ook deze situatie weer in zijn voordeel om zou buigen. Onwaarschijnlijk, vind ik het. Als het niet zo triest zou zijn, zou ik het zelfs bewonderenswaardig vinden. Wat taal vermag.

De Koning verdeelt het land, zei De Wever.

Lees meer

van #vorst #verdeling en #verzoening – deel I

(B)

Dat we er soms aan dachten te verhuizen naar de Ardennen, zeiden we. Voor een jaartje of zo. Bij wijze van taalbad. Voor ons Frans, dat sinds de middelbare school heeft liggen verstoffen in ons achterhoofd. Wat eigenlijk schandalig is.

De wandelaar met de hond keek ons aan en lachtte. ‘Welgekomen. Zie je al die natuurstenen huizen die te koop staan? De jonge Walen willen daar niet in wonen, die zien dat niet meer graag.

Lees meer

Fort Europa – #vrede-op-aarde, deel II

Fort Europa

Ik was onlangs een paar dagen in het buitenland. Buiten Europa, om precies te zijn. Dat zeg ik niet om chique te doen, maar omdat het van belang is voor mijn verdere verhaal.

We zaten aan tafel, een rijkelijk gedenkte tafel in een nochtans niet zo rijk land. De glazen klingelden, er werd getoast op de internationale vriendschap, alles was vredig en gezellig, en iedereen was vrolijk – de ene al opvallender dan de andere,

Lees meer

van #vorst #vrijheid & #volksverheffing (#vrede-op-aarde – deel I)

 

(B)

Dat de koning dat niet had mogen zeggen. Niet van dat populisme, niet van dat separatisme en al helemaal niet van de jaren ’30. Dave Sinardet vindt het onverstandig, Carl Devos & Professor Vuye menen zelfs te moeten zeggen dat de koning met deze toespraak zijn positie als staatshoofd in gevaar brengt. Gaan we na de scheiding van het land self-fullfilling-prophety-gewijs de val van het koningshuis inzetten?

De koning mag dat zeggen.

Lees meer

#kortverhaal – #freeread – #shareware

Een vreemdeling zou het dorp zo voorbijlopen, zonder het op te merken, omdat het er eigenlijk niet meer is en er dus nauwelijks nog iets voorbij te lopen valt. Ik zeg nauwelijks omdat zelfs hier, in deze onbenullige uithoek, de werkelijkheid weigert samen te vallen met zo een eenvoudige ja-nee opvatting van de dingen, zoals een dorp – geen dorp. Want ook al is het fysieke dorp vrijwel geheel verdwenen – op een enkel huis na,

Lees meer

#hetlandaandeoverkant 1

(c) Francis Alÿs

Geleerd uit een RTBF-documentaire over een proefproject met gratis heroïne in Luik:

Wallonië is een warmer land. Waar junks Dostojevski lezen.
En men mensen in hun waarde laat.

Ik denk niet dat er een wezenlijk verschil tussen de sociale klasse of achtergrond van druggebruikers in de twee landsdelen, maar er was wel een opvallend verschil in welbespraaktheid tussen de gemiddelde gestamelde Vlaamse getuigenissen in vergelijkbare human interest reportages en de eloquentie die de Waalse verslaafden aan de dag legden. 

Lees meer

#KleineGroteSchoonheid – I’m about to call it a day


(c) Bieke-Depoorter – I’m about to call it a day

 
De eerste keer dat ik Bieke Depoorter ontmoette, heb ik haar totaal over het hoofd gezien. Nochtans was de mensenstroom die van op de tarmac de luchthaven van Sarajevo binnensijpelde niet zo groot. En wist ik min of meer op wie ik stond te wachten. Zij had er geen idee van hoe ik eruit zag. En toch was zij het die uiteindelijk subtiel op mijn schouder tikte. 

Lees meer

2012 – Er is nog hoop

 

Gisteren viel er iets bijzonders in mijn elektronische postbus. Iets ongewoons.
Iets wat bijna haaks staat op het medium.

Een heuse nieuwjaarsbrief.

De afzender was mijn vroegere lerares dictie, Anita Daldina.
Het onderwerp een boek: Meisjes, Moslims & Motoren.
En de openingszin zo mooi dat ik de brief niet niet kan delen:

“Nieuwjaarsbrief 2012: de overgang van oud naar nieuw en ja, er is nog hoop.”

Lees meer

“Iran zal uit elkaar vallen”

Verontrust door het machtsvertoon en spierballengerol in de Straat van Hormuz trokken Ann-Sofie Dekeyser en ik afgelopen woensdag naar Delft, voor een ontmoeting met de Iraans-Nederlandse schrijver Kader Abdolah. Onderwerp van gesprek: zijn visie op de spanningen tussen het Westen en zijn geliefde Vaderland.

De Prins der Perzische Letteren, in het diepst van zijn gedachten ook President van Iran, was somber gestemd.

“De wereld weet het nog niet, maar Iran staat op het punt te verdwijnen.”

Lees meer

Grote Verwachtingen

 

‘Niets is saai,’ zei de kat na een tijdje.
‘Dat klopt,’ zei de hond. ‘Als je het langs de juiste kant bekijkt, is alles interessant.’
En hij ging een beetje verliggen om zijn niets beter te kunnen bekijken.

Op vraag van De Standaard der Letteren schreef ik mijn Grote Verwachtingen
voor 2012 neer. Verder lezen kan hier Ergens.

Lees meer

Ha-Ha-Havel!

“Hope is definitely not the same thing as optimism. It is not the conviction that something will turn out well, but the certainty that something makes sense, regardless of how it turns out.” 
[Václav Havel, Disturbing the Peace (1986), Chapter 5 : The Politics of Hope]

Praag, winter 1989
Het sneeuwt op de bruggen. De fluwelen revolutie is net voorbij – de laatste zachte vlokken ervan dwarrelen nog neer op de straten.

Lees meer

CCCP

“This project came about by chance.
It began with a second-hand book bought on a sidewalk in Tbilisi on a day in August 2003.”

Lees meer