van #vorst #vrijheid & #volksverheffing (#vrede-op-aarde – deel I)

 

(B)

Dat de koning dat niet had mogen zeggen. Niet van dat populisme, niet van dat separatisme en al helemaal niet van de jaren ’30. Dave Sinardet vindt het onverstandig, Carl Devos & Professor Vuye menen zelfs te moeten zeggen dat de koning met deze toespraak zijn positie als staatshoofd in gevaar brengt. Gaan we na de scheiding van het land self-fullfilling-prophety-gewijs de val van het koningshuis inzetten?

De koning mag dat zeggen. Niet omdat hij koning is, maar omdat we in dat land zoiets hebben als vrijheid van meningsuiting. Zelfs voor koningen. Zolang hij geen partijen bij naam noemt, wordt de kroon helemaal niet ontbloot. Royalisme en anti-separatisme zijn, bij mijn weten, geen partijkleur.

En als er één iemand royalist & anti-separatist mag zijn in dit land, dan toch wel de koning. Hij houdt het nog netjes. In een land als Engeland zou de koningin al lang ‘Treason to the Crown’ hebben geroepen, als iemand de helft van haar grondgebied zou willen weggeven. Met alle gevolgen van dien.

Dus als de koning zich zorgen maakt, dan mag hij die bezorgdheid uitspreken. Net zoals anderen het oneens mogen zijn met BDW.  Of met de N-VA. Met naam en toenaam zelfs, zolang ze maar geen koning zijn. Bij deze.

Wat zeg ik nu. Welke democratisch dwaasheid kraam ik nu weer uit. Ik blijf het maar vergeten. Dat de grote roerganger bij elke noot kritiek altijd uit zijn krammen schiet. En meteen naar de grote middelen grijpt. Intimidatie. Via de hiërarchische weg. Getuige daarvan het recente domme-prof-incident, de opvolger van het domme-journalist-incident en het alle-kunstenaars-zijn-overgesubsidieerde idioten-incident. Nochtans was de open brief van cultuurfilosoof Lieven De Cauter naar aanleiding van BDW’s column over ‘de waarde van de kunst’ zo overduidelijk een vrolijke, enigszins gechargeerde (maar eigenlijk nog erg beleefde) provocatie, dat iemand met een beetje goede wil het zo had weggelachen. Hey, polemiek, leuk. Zeker de man die niet alleen de Slimste Mens, maar ook de Grappigste Slimste Mens ooit was – hij werd nota bene om die humor verkozen.

Niks meer van over, van die humor, mocht De Cauter vaststellen. De voorzitter-van-alle-partijvoorzitters antwoordde niet alleen met een bijzonder denigrerend antwoord (vrij vertaald: wat voor een idioot bent u eigenlijk), maar mailde meteen ook naar zijn baas, om de rector te wijzen op de uitlatingen van zijn personeelslid. Kinderage, denk je dan. Maar nee, Marc Waer, de rector van de KUL, sloeg meteen een mea culpa. Hij zou de zaak onderzoeken. Niemand zegt zo maar fuck tegen de grote roerganger.

Maar tekenend, meer dan die reactie, is vooral dat vingertje van De Wever. Hoe hij zich altijd beklaagt bij de baas, telkens als hij niet tevreden is met hoe zijn beeltenis aan het volk wordt getoond. Want daar knelde het schoentje wellicht echt –en niet in de wat puberale schuttingtaal van het stukje van De Cauter -: hij had het aangedurfd te suggeren dat BDW in een open debat, zonder spindoctors & ghostwriters, wel eens lelijk door de mand zou kunnen vallen. Dat hij misschien niet de uiterst-belezen-intellectueel-maar-tegelijk-man-van-het-volk is, die hij zo expliciet probeert te zijn. Dat het uithangbord van de partij-van-het-grote-gelijk misschien toch een beetje van bordkarton is. En dat doet niemand ongestraft.

De laatste die BDW om argumenten achter de oneliners vroeg, was de onfortuinlijke Stijn Tormans. Ook tegenover hem gedroeg BDW zich als de vader van een schoolkind dat onterecht gestraft wordt. In plaats van de discussie met de leraar aan te gaan over het gedrag van zijn kind, stond hij meteen bij de directeur (in dit geval de hoofdredacteur) te roepen dat de leraar ongelijk had. Meer nog, dat diegene die zijn vreselijk getalenteerde kind –in dit geval het neoliberale, a-sociale, reactionaire, separatistische nationalisme dat hij voorstaat- niet naar waarde schatte, alleen maar een incompetente idioot kon zijn. Helaas – zowat iedereen weet dat de meeste ouders die hun kinderen altijd gelijk geven en bij elke onvoldoende met een rechtszaak dreigen, meestal erg middelmatig kroost hebben.

Even hoopte ik dat BDW nu ook de Koning een idioot zou noemen. Na de slechte journalist en de slechte prof, de slechte vorst. Ijdele hoop, helaas, alleen dj’s kunnen hem in de overwinningsroes van de verkiezingsuitslagen tot het laten vallen van zijn masker verleiden. De grote roerganger hield zich dus aan zijn andere vaste strategie: die ongelukkige kersttoespraak was, hoe kan het ook anders, de schuld van Walen. ‘Een uitzending door derden van de PS’, noemde de N-VA de tekst. De koning liet zich ‘andermaal misbruiken door Di Rupo’. En de vice-premiers, die zijn hun mea culpa’s al aan het samenrapen.

Dat wordt dus weer 2 – 0 voor de Man met de Boze Wijsvinger. Met één kleine voetnoot: intussen is ook op Twitter (helaas echt een links-intellectueel medium) (eindelijk) het woord ghostwriter(s) gevallen. Alsof iemand nog geloofde dat de grote goeroe al zijn teksten, tijdens het joggen of tijdens het vergaderen, zelf bij elkaar verzint. Terzijde: welk bestaansrecht heeft zoiets dan eigenlijk in de krant? Als de media BDW’s door anderen uitgeschreven ideeën onder de titel column publiceren,  wie maakt er dan eigenlijk een uitzending door derden?  En hoort daar dan in plaats van het kopje column niet het kopje opiniestuk boven? Maw: een mening zoals duizenden anderen? Moeten we dan mee de mythe creëren dat de goestingkrijger zo’n welbespraakte intellectueel is? Geloven we nog dat hij het was, die grappig was in de Slimste Mens?

Het spijt me, Meneer De Wever, maar ik blijf me het recht voorbehouden het met u oneens te zijn. En uw stijl, uw besluitvorming, uw manier van aan politiek doen, hoe bewonderenswaardig succesvol deze ook is –wat u overigens vooral aan het teken van de tijd en de zwakte van uw tegenstanders dankt, iets wat als u historicus ongetwijfeld maar al te goed beseft- te vergelijken met welk tijdsvak dan ook. Verder gebruik ik de woorden fuck, neoliberaal en separatist wanneer ik daar zin in heb – zolang ik ze niet verkeerd spel, moet ik daarvoor aan niemand verantwoording afleggen. Ik zal mezelf voor uw gemak alvast labellen als links-intellectuele Belgicist, wat tegenwoordig de geuzennaam is van al diegenen die het niet blind met u eens zijn. Laat ons maar allen idioten zijn.

O, en voor het geval u het wil weten: ik ben 36 en schrijf deze blog uitsluitend voor mezelf. Als u zich over mijn uitlatingen wil beklagen, en/of wil proberen mij via mijn oversten te intimideren, kan u hooguit mijn papa mailen. #stoutemeid