‘Niets is saai,’ zei de kat na een tijdje.
‘Dat klopt,’ zei de hond. ‘Als je het langs de juiste kant bekijkt, is alles interessant.’
En hij ging een beetje verliggen om zijn niets beter te kunnen bekijken.
Op vraag van De Standaard der Letteren schreef ik mijn Grote Verwachtingen
voor 2012 neer. Verder lezen kan hier Ergens.
In Why be happy when you could be normal legt Jeanette Winterson een stukje van haar ziel bloot, dat al van in haar eerste boek in zowat alles wat ze schrijft als een vuurtorenlicht tussen de letters doorschemert. De aan-uit-licht-donker-beweging tussen verlangen en verlies, die trieste, troostende dans met de schaduwen van de liefde, die een geliefde, nadat ze zelf al lang uit het zicht is verdwenen, nog altijd pijnlijk scherp op de holle muren van het hart werpt,
Lees meer
‘De Vlaamse thriller heeft er een ster bij,’ schrijft John Vervoort in #DSLetteren, en hij geeft er Diggers maar liefst ****.
‘Zelden is er in Vlaanderen een ambitieuzer thrillerdebuut geschreven dan Diggers. Bewonderenswaardig is ook de sterke combinatie van cliffhangers en onverwachte wendingen met een doorgedreven analyse van de karakters van de personages (…) Schoeters verdient lof voor haar kennis van de periode, haar talent om een complex verhaal nergens echt te laten ontsporen en haar stilistische bravoure.’
Lees meer
‘Ik vind het heel belangrijk om te stellen dat een kinderboek geen minder boek hoeft te zijn. Het is nog steeds mijn lievelingsafdeling in een bibliotheek.’
Zelden iemand met zoveel liefde over een prentenboek zien spreken als regisseur Gust Van den Berghe. We hadden het over Een clown van God, voor DSLetteren, maar zijn ongewilde pleidooi strekte verder dan dat.