De lijstjes 2017 #DSLETTEREN

22/12/2017, DSLetteren – Zoals elk jaar vroeg DS om een lijstje beste boeken van 2017… Ziehier mijn selectie:

1 Welk boek van 2017 is voor u het hoogtepunt van het jaar?
Dat Eduard Louis een kanon is, wisten we al, maar zijn Geschiedenis van geweld is een gruwelijk goed boek. De premisse is even eenvoudig als hard: in een kerstnacht pikt de schrijver de jonge immigrant Reda op, ze hebben seks, praten over racisme en ontheemding, en vervolgens slaan bij Reda de stoppen door, waarna hij een pistool trekt en de schrijver verkracht. In zijn droge beschrijving van het medische en juridische circus dat volgt, legt Louis pijnlijk het racisme en de angsten van onze tijd bloot. En toont hij aan hoe wie als uitschot behandeld wordt, het uiteindelijk ook wordt; een regel waarop hijzelf de gelukkige uitzondering vormt.
2 Welk boek van 2017 had meer aandacht verdiend?
In deze tijden van angst voor terreur is de spiegel van de geschiedenis bijzonder interessant. Stijn Devillé brengt in zijn theatertekst Groupe Diane drie voortvluchtige, oud-geworden leden van een extreem-linkse terreurgroep uit de jaren ’80 samen met een prof en een jonge activist. Wat volgt is een slinks en confronterend spel met de sympathie en antipathie van de toeschouwer/lezer: hoever mag idealisme gaan, wanneer wordt geoorloofd protest terreur, is gewapende actie überhaupt ooit geoorloofd, en wat zijn de alternatieven? Als er iets op de leeslijst moet voor alle jongeren van nu, dan is het dit.

 

3 Van wie wil u graag volgend jaar de memoires lezen?
Pierre Boulez! De Franse componist en dirigent overleed in 2016, en werd 90, dus hij overspant op zijn eentje bijna een eeuw muziek. Voeg daarbij dat hij begon als radicaal modernist en compromisloos vernieuwer, maar tegelijk de wonderlijke gave bezat de meeste ‘moeilijke’ en complexe muziek op bevattelijke wijze over te brengen en er zijn publiek voor te enthousiasmeren, en je hebt de sleutel tot ‘elitaire’ kunst in handen. Bovendien was hij een begenadigd verteller, en staan zijn carrière en vriendschappen met alle groten van de 20^e eeuw garant voor sappige verhalen. Zijn privéleven is dan weer één groot enigma. Dus hopelijk vindt iemand snel die schoendoos op zolder…