let us not forget #ihsanejarfimemorial #rainbowhousebrussels #longread

17/05/2018, Ihsane Jarfi Memorial – The speech as given can be read here. Longread version below.

—

Je veux vous raconter une histoire. Notre histoire. So that history does not repeat itself.

1292, Gent
John de Wettre
Messenmaker. Homo. Veroordeeld tot de brandstapel.

1477, Spiers
Katherina Hetzeldorfer
Condemned to death by drowning. The charges: cross-dressing & having bought sex from two women, with whom she had intercourse with a red leather dildo. (Agatha Dietschi uit Freiburg heeft meer geluk; die ontsnapt in 1547 aan de doodstraf omdat haar vriendin Anna Reuli volgens de arts nog maagd is, en er dus geen sprake is van penetratie.)

1679, Stockholm
Lisbetta Olsdotter
Décapité. Inculpation: cross-dressing, homosexualité, mariage avec une autre.

27 november 1835, Londen
James Pratt & John Smith.
Door de huisbaas betrapt tijdens het vrijen. They become sadly famous for being the last two men to be hanged for sodomy in England.

Jaja, zeggen we dan. That’s long ago.

 

1933 – 1945
Over 100.000 homosexuals are arrested by the Nazi-regime. At least 7500 die in concentration camps. Only in 2002, the German government apologises to the gay community.

31st of July 1950, Rotherham
Kenneth Crowe
Schoolteacher. Found dead wearing his wife’s clothes and a wig. On his way home from the pub, he had propositioned a boy, John Cooney. Upon discovering Crowe was male, Cooney had beaten and strangled him. As Crowe was gay, his killer was found not guilty of murder. 

Novembre 1962
George Brinham
Syndicaliste. Assommé avec une carafe par Thomas Somers, qui disait que Brinham lui avait fait des avances sexuelles. Raison suffisante pour le juge pour parler «d’un cas explicite de provocation», à la suite de quoi le coupable fut acquitté par le jury.

September 1989 – April 1990, West-Londen
Christopher Schliach, Henry Bright, William Dalziel, Michael Boothe
Over a period of six months, four men are brutally murdered in West-Londen. None of the murders is solved. An independent review finds later that the police investigation was hampered by lack of knowledge, reliance on unfounded stereotypes and personal prejudices. The killings lead to the formation of Outrage! as BGLT’s call out for the police to start protecting gays instead of arresting them. Since then, Scotland Yard’s work with the gay community has improved significantly.

See? You say. Het gaat de goede kant op.

 

27th of Octobre 1992
Allen Schindler
Radioman Allen Schindler wants to leave the Navy: he is regularly harassed for being gay and no langer feels safe on his ship the USS Belleau Wood. Shipmates have frequently stated that “there was a faggot on this ship and he should die.” However, his superiors insist on it that he remains on his ship until the process is finished. On his last journey, Schindler makes a personal prank announcement by morse-sending the message “2-Q-T-2-B-S-T-R-8” (too cute to be straight) on secure lines to the entire Pacific Fleet. Although he insists on it, the captain refuses a closed hearing: 300 people attend. Shortly after, Schlinder is stomped to death in a toilet in a park in Nagasaki. His head is crushed, his ribs broken, and his penis cut, and he has “sneaker-tread marks stamped on his forehead and chest”, destroying “every organ in his body”, leaving behind a “nearly unrecognisable corpse.” The medical examiner describes Schindler’s injuries as worse “than the damage to a person who’d been trampled by a horse; they were similar to what might be sustained in a high-speed car crash or a low-speed aircraft accident.” His family is only able to identify him by the tattoo on his arm.

31 december 1993
Brandon Teena, Lisa Lambert, Philippe Devine
Teena Brandon weet al jong dat ze liever als jongen door het leven wil gaan; ze probeert zich zelfs als jongen aan te melden bij het leger. Vanaf haar 18^de kleedt hij zich consequent als jongen kleden; Teena Brandon wordt Brandon Teena. Hij verhuist naar Nebraska, waar hij bevriend raakt met John Lotter en Tom Nissen en een relatie begint met Lana Tisdel. Als toevallig aan het licht komt dat Brandon anatomisch gezien vrouw is, ontvoeren Lotter en Nissen hem, verkrachten hem, mishandelen hem en dreigen ermee hem te vermoorden. Brandon doet aangifte, maar de sheriff is meer geïnteresseerd in de vrouwen die “slachtoffer geworden zijn van zijn leugens.” Na een vernederend verhoor, waarin Brandon de verkrachting in detail moet beschrijven, laat hij de daders gaan. Op Oudejaarsavond vinden de twee Brandon in het huis van een vriendin, en schieten hem en de andere aanwezigen dood. De sheriff wordt nadien veroordeeld voor het niet voorkomen van zijn dood.

12 octobre 1998, Wyoming
Matt Shepard
Aaron McKinney et Russell Henderson rencontrent l’étudiant Matt Shepard dans le bar Fireside Lounge; ils lui offrent de l’emmener à la maison. En cours de route ils s’arrêtent, ils dérobent Shepard, le torturent, lui enfoncent le crâne avec un revolver, le ligotent à une clôture où ils le laissent pour mort. Le garçon est tellement défiguré que le passant qui le trouve le prend d’abord pour un épouvantail: “Tout son visage était couvert de sang, sauf où ses larmes l’avaient effacé.”  Six jours plus tard, il meurt à la suite de ses blessures.

30 april 1999, Londen
Andrea Dykes, Jordan Dykes, John Light, Nick Moore
Andrea is vier maanden zwanger. Samen met Julian heeft ze besloten dat hun ex-collega John Light peter moet worden van hun zoontje Jordan. Dat moet gevierd, en dus trekken ze samen met John, zijn ex-vriend Nick Moore en zijn partner Gary Partridge naar de homobar Admiral Duncan. Als John staat te bestellen aan de toog gaat de bom af. De balans: vier doden, meer dan 70 gewonden. Neonazi David Copland uit later zijn spijt over de dood van Andrea Dykes; de homoseksuele slachtoffer betreurt hij niet. Copland, lid van de British National Party, werd gedreven door een diepe haat tegenover homo’s en vreemdelingen.

9th of May 1999, Wellington, New Zealand
Jeff Ryan Whittington
14 years old. Only a boy. When he was beaten to dead by Jason Morris Meads  and Stephen Smith. It’s not even sure if he was gay at all. He’d dyed his hair purple and was wearing fluorescent green nail polish. That was enough.

6 juli 1999, Fort Campbell, Kentucky
Barry Winchell
Tijdens een avondje stappen in Nashville leert Private Barry Winchell showgirl Calpernia Addams kennen in de bar waar ze werkt. Al snel weet de hele legerbasis hoe het zit: ‘the faggot is dating a tranny!’ Winchell wordt het slachtoffer van intimidaties en pesterijen, maar zijn superieuren grijpen niet in: in het leger geldt Don’t ask, don’t tell. Als faggot Winchell op een dag zijn maat Calvin Glover onder tafel drinkt, slaat die hem met een baseball-bat de hersens in. Beter dat dan een mietje worden genoemd.

Yes, well, we say – beaucoup a changé depuis les années nonante. Is dat zo?

 

January 2002, Abha, Saudi-Arabia
Unknown
3 gay men are beheaded by sword in public for “sodomy, marriage among themselves, and inciting pedophilia”. Recent executions of gay men have also taken place in Iran and the Islamic State; in Sudan, Yemen, Nigeria, Afghanistan and Pakistan it is also a capital offence, but no death penalties have been executed recently. In Iraq, Somalia and Chechenya bglt’s are chased and executed by armed militia.

 13 septembre 2002, Reims
François Chenu
Au soir du 13 septembre 2002, trois skinheads quittent leur village pour «aller casser de l’Arabe» en ville. Ils maraudent dans Reims en vain, aucune victime solitaire ne passant à portée. Ils décident de «se faire un pédé dans le parc». François Chenu, gérant d’un McDo à Sedan, est en vacances à Reims. Il s’adosse à un arbre avec une cigarette. «T’es homo?» Coups de poing, de pied, la victime est jetée dans un étang. Puis repêchée. Selon ses complices, Mickaël Régnier aurait alors sauté à pieds joints, chaussé de rangers, sur le visage de François. Ils le rejettent à l’eau. Au procès un membre de la famille des coupables remarque qu’il ne comprend pas pourquoi ils ont reçu une punition aussi dure seulement pour tuer un pédé.

29th of september 2004, Freetown, Sierra Leone
FannyAnn Viola Eddy
Activist FannyAnn founded the Sierra Leone lesbian and gay association. She pays it with her life: on September 29, 2004, a group of at least three men break into her office, gang-rape her, stab her, and eventually break her neck.

30 Juli 2015, Jerusalem
Shira Banki
Doodgestoken ‘in naam van god’ tijdens de Gay Pride in Jerusalem door de Joodse extremist Yishai Shlisel. Vijf andere mensen rakenen gewond. De dader is net drie weken vrij, nadat hij in 2005 tijdens de Pride ook al drie mensen neerstak. 

February 2006, Oporto, Portugal
Gisberta Salce Junior
Four days long transgender woman Gisberta is tortured by a group of adolescent boys, who tie her up, beat her, sodomize her with sticks and burn her. Afterwards they dump her in a pit where she drowns. The church insinuates that she had haressed the boys, the press echoes these insinuations. Justice treats the murder as a case of simple agression, stating Gisberta died from drowning and not directly from causes related tot he abuse. It is likely that none of the boys will be held legally responsible for the murder, which Portugal tries to cover in silence.

25th of april 2016, Dhaka, Indonesië
Xulhaz Mannan & Mahbub Rabbi Tonoy

Activisten. Doodgestoken in naam van een andere god. Een aan Al-Qaida gelinkte groep eiste de moorden op: aangezien de mannen zichzelf op internet als homo geout hadden, moesten ze sterven volgens de sharia.

15 février 2017, Fortaleza, Brésil
Dandara dos Santos
Un groupe d’hommes kidnappent Dandara dos Santos, une femme transgenre, dans sa propre maison. Ils la déshabillent, la frappent avec leurs poings, des cailloux et des planches, et la lapident en criant des injures homophobes et transphobes. Elle est tuée à coup de revolver après avoir supplié pour sa vie. La vidéo du meurtre prends une portée viral. Dandara n’est pas la seule victime; il n’y a jamais eu autant de meurtres sur des LGTB’s au Brésil qu’en 2017: l’homophobie a fait 445 victimes: 387 meurtres et 58 suicides. 

2018, Chechnya
Maxim Lapunov
Maxim is still alive. He is the only one who has testified of the state-sponsored homophobic violence in Chechnya, where homosexuals are hunted down by armed militia and held captive in illegal detention centres where they are humiliated and tortured. When those who survive are released, they are outed to their families, which often results in honour killings. In spite of international pressure, Russia hasn’t conducted any investigations into these cases, and nobody has been brought to justice. It is said that Chechnya wants to ‘eliminate the gay community by the end of May’.

Yes, but, we say – that’s far from here.

 

11/01/2018, Antwerpen
Mats De Leender
Mats De Leender wordt geboren als deel van een drieling. Drie meisjes. Maar dat wil hij liever niet zijn. Mats heeft geluk. Zijn mama en zijn zussen steunen hem volledig in zijn transitie. Toch gaat het mis. Op zijn achttiende, net voor de laatste operatie, stapt hij uit het leven. Omdat de buitenwereld hem hardnekkig als meisje blijft zien. Hem eraan blijft herinneren dat hij anders is. Transgender is.

Homofobie maakt veel slachtoffers. Teveel. Ik heb nog velen niet genoemd. Ook de man niet voor wie we hier staan.

 

Ihsane Jarfi – 22 april 2012, Luik
Ihsane werd vermoord omdat hij was wie hij was. Voor het eerst weerhielden rechter en jury homofobie als verzwarende omstandigheid voor moord. Ihsane wordt het eerste officiële, dodelijke slachtoffer van homohaat in ons land.

Intussen is het zes jaar geleden dat Ihsane werd vermoord. And six months ago that Mats killed himself. Ils n’étaient pas les premiers. Ze zullen niet de laatsten zijn. Who were killed not because of something they did, but because of who they were. Mensen leren niet bij. Chaque fois ils se laissent séduire par des religions, des régimes, des idéologies politiques, par leur propre peur. Om te haten wie anders is dan zij.

It’s not something of the past. Ook onze tijd kent deze ziekte. Ce n’est pas une chose d’ailleurs. De koorts woedt ook hier, bij ons. Ook wij denken in wij en zij. Blank keert zich tegen zwart. Straights against gays. Chrétiens contre muselmans. The rich against the poor. Burgers tegen vluchtelingen. Flamants contre Wallons. Mannen tegen vrouwen. Majorities against minorities. Allemaal staren we ons blind op de verschillen. Et la peur pour l’autre fait que nous lui font subir des choses que nous ne souhaiterions jamais pour nous-mêmes.

One out of four bgltq’s has attempted suicide. Bij transgenders loopt dat op tot meer dan veertig procent. That’s you or me. 8 sur 10 transgenres ont des pensées suicidaires. The amount of complaints about gaybashings, homofobia and discrimination on the basis of gender or sexual preference has increased. À plusieurs endroits les holibi’s n’osent plus marcher la main dans la main. 40 of young bgltq’s feels unsafe at school.

Na de dood van Ihsane beloofde België ons een nationaal actieplan tegen holebi- en transfobie. Until last week, this plan of action against homo- and transphobia wasn’t there. Laat ons zorgen dat het niet bij een plan blijft. But that real measures are taken. Exigeons qu’ils tiennent parole. And let us make sure that homophobia is not used by politicians to polarize society, and to pitch communities and minorities against each other. Stigmatisation does not build bridges. We moeten dit samen aanpakken.

Because every human being who dies as the result of a hate crime, man of vrouw, blanc ou noir, muslim or christian, buddhist or atheist, ici ou ailleurs, is one too many. Pas als de teller op nul staat, et plus personne n’est tué parce qu’il est différent, pas als niemand meer wordt gedood om wie hij is, only when no-one is killed for loving whom he loves, pas dan zijn we er. Until then, let’s raise our voice