Vlaanderen excelleert? Kritiek op de rechtse cultuurpolitiek

01/12/2020 — Bijna een jaar na de cultuurprotesten rolt het boek van de persen.
Kunst en cultuur liggen langs twee kanten onder vuur: terwijl een neoliberaal cultuurbeleid de vermarkting aanjaagt, proberen separatisten de sector te kapen. Dit boek leest als een partituur van het verzet.

Vanaf dag één verzekert de regering-Jambon iedereen dat ze Vlaams zal zijn en conservatief. Via een bespaarbeleid probeerde de cultuurminister kunst en cultuur meteen in dat keurslijf te dwingen. Ondanks de coronacrisis – duizenden afgelaste culturele activiteiten, talloze precaire cultuurwerkers vielen door de mazen van het vangnet – blijft dit Vlaams-nationalistische cultuuroffensief op koers: wie niet internationaal excelleert of geen uithangbord van de grootsheid van Vlaanderen wil zijn, moet niet op subsidies rekenen. De Vlaamse canon, een Vlaamsch museum: voor zo’n symbooldossiers komen er wel middelen vrij. Dient het virus als excuus om alles wat progressief is en tegendraads weg te werken?

De cultuurminister schrijft in zijn visienota dan wel dat meerstemmigheid belangrijk zou zijn, toch valt een aanslag op de fijnmazigheid, de veelzijdigheid, de kritische houding en de diversiteit van stijlen en stemmen in de cultuur te vrezen. Beeldende kunstenaars en theatermakers, technici en journalisten, muzikanten en studenten tot en met het kunstminnende publiek: samen protesteerden ze meteen en massaal en dat zullen ze hopelijk ook blijven doen. In solidariteit met al wie zich door de regering geïntimideerd voelt: de zorg, het onderwijs, het sociaal-culturele werk. Om samen te waken over de menselijke kant van het land.

Met bijdrages van onder andere Gaea Schoeters, Wouter Hillaert, Fikry El Azzouzi, Katrien Van Haute, Stijn De Paepe, Charlotte Van Buylaere, Charlotte De Somviele, Fatma Arikoglu, Wannes Gyselinck, Simon Allemeersch, Marlies De Munck en Sacha Dierckx.

Een aanvullend artikel in Knack met Wouter Hillaert kan je hier vinden.

En een recensie hier.