05/04/21, Iedereen Leest — Iedereen Leest boog zich over de toekomst van het kinderboek. We hadden het over queerness en diversiteit, maar ook over hoe kinderen te vaak onderschat worden. En ook een beetje over Niets. Met Vanessa Joosen, Fikry El Azzouzi & Annelies Moons.
Luisteren kan hier!
Lees meer
27/03/2021, De Munt — “Dus Stefan, … vrouwen?” Ik mocht, op uitnodiging van Passa Porta, vanochtend een uur lang met een van mijn favoriete mannen over mijn favoriete onderwerp praten. Het werd een bijzonder fijn gesprek, rechtstreeks vanuit de foyer van La Monnaie De Munt (wat een plezier om nog eens daar te zijn), met nog een stuk Antigone in Molenbeek erbovenop – dank, Ikram Aoulad!
Alles over de vrouw(en) in (het werk van) Stefan Hertmans:
herbekijken kan tot 4/4,
26/03/2021, Radio1 — Dat het fijn was, gisteren in Culture Club / Radio 1 met Annelies Moons.
Ik mocht ook cultuurtips geven, en tipte met veel plezier de dichtbundel Collectief Geheugenverlies van Koleka Putuma (Poëziecentrum), het (kinder)boek Het Oneindige Verhaal van Michaël Ende (Uitgeverij De Fontein), de expo 1078 Blue Skies, 4432 Days (Anton Kusters, C-mine Genk), de podcastopera Eva (Studio Minailo, www.carryvanbruggen.nl) en de webserie La génération du Y (RTBF).
Lees meer
07/03/2021, CC Scharpoord, Knokke. In deze bibbabbel mocht ik meer dan anderhalf uur over mijn oeuvre praten met de immer geweldige Jooris Van Hulle. Van Het Einde via Tiresias en Usher langs Diggers via Zonder Titel tot Trofee en zelfs met een sneakpeak in Niets…
Je kan dat alles hier herbekijken.
Lees meer
04/03/2021, De wereld van Sofie — Radio 1 ging vandaag op zoek naar de ware identiteit van erotica-auteur (m/v/x) Pia Fraus. Amélie O. ontkende, Saskia De Coster bekende Pia’s identiteit te kennen en ook ik bleek een van de usual suspects en kreeg dus een onverwacht telefoontje van reporter Brecht Devoldere… Je kan zijn zoektocht hier herbeluisteren.
Lees meer
17/02/2021, Poëziecentrum Podcasts — Beeldspraak-Klassiekers is een podcast van Poëziecentrum. In elke aflevering praten we met een kenner over een iconisch gedicht uit de wereldliteratuur. Waarom is dat zo gekend en geliefd, wat maakt dat deze verzen in het geheugen gegrift blijven?
In deze aflevering praat Wannes Gyselinck met Gaea Schoeters over het gedicht ‘Tiresias’ van Kae Tempest.
Gaea Schoeters is schrijver, scenarist, librettist en journalist. Als auteur debuteerde ze met het reisboek ‘Meisjes,
Lees meer
14/02/2021, De Reactor — Laat me eerlijk zijn: ik verwachtte weinig van de heruitgave van Eva die onlangs bij Querido verscheen als Salamanderpocket. Van de auteur, Carry van Bruggen (1881-1932), had ik nog nooit gehoord. En de gedachte aan een semi-autobiografisch relaas uit 1927 over een joods-orthodoxe vrouw die worstelt met haar seksualiteit bracht me ook niet bepaald in extase. Ik vreesde dat Eva een wufte damesroman in houterig, gedateerd Nederlands zou zijn, en betreurde al bij voorbaat de tijd die ik zou verliezen door het uit professionele volharding uit te lezen.
Lees meer
25/01/2021, Metro – Op vraag van Poëziecentrum schreef ik voor de Poëziekrant-editie van Metro een gelegenheidsgedicht voor gedichtendag. Dat ging als volgt:
Poëziepuzzel
In deze tijden van corona-quarantaine, avondklokken en verveling schenk ik u graag een DIY-gedicht. Uit onderstaande woorden kan u tijdens uw eenzame avonden uw eigen poëem samenstellen. Meerdere varianten zijn mogelijk, waardoor u het spel oneindig vaak opnieuw kan spelen. Een mogelijke voorbeeldoplossing vindt u onder de woordenset.
29/01/2021 — Antwerp Queer Arts vroeg me een nieuwjaarsbrief te schrijven voor hun Happy New Queer uitzending.
Je vindt ‘em hieronder. De hele show kan je heel januari bekijken via www.destudio.com – en hier met ondertiteling in gebarentaal.
Liefste,
Ik begin maar gewoon met liefste, want weet ik veel wie jij bent. Of wat onze relatie is. Zoveel mensen als er zijn, zoveel vormen kent de liefde. En tegelijkertijd maar één,
Lees meer
24/10/2020, DSLetteren — Romans worden steeds vaker beoordeeld op hun echtheid: wat niet waargebeurd is, moet op z’n minst realistisch zijn. Bovendien lezen lezers steeds meer vanuit hun eigen identiteit, klaar om de schrijver van cultural appropriation te beschuldigen. Een betreurenswaardige evolutie. Is verbeelding niet net de essentie van fictie?
Het stuk zoals het is verschenen, kan je hier nalezen.
De longread versie vind je hieronder:
Lees meer
De Morgen, 17/10/2020 — “Wie wil er nu nog testosteronproza lezen?” / De genderkloof in de letteren is nog lang niet gedicht
Anno 2020 hebben vrouwelijke auteurs evenveel carrièrekansen als hun mannelijke collega’s. Toch? Vergeet het maar. Uit onderzoek van de Nederlandse literatuurwetenschapper Corina Koolen blijkt dat romans van vrouwen systematisch lager worden ingeschat dan die van mannelijke schrijvers. “Onbewust heerst nog steeds het idee dat grote literatuur een mannenzaak is.”
Een andere ongemakkelijke waarheid uit het onderzoek: vrouwelijke hoofdpersonages worden als minder literair gepercipieerd dan mannelijke protagonisten.
Lees meer
14/10/2020, Deus Ex Machina — Dag Harry,
Bevalt het je wat, daar in de hemel? Ik neem aan dat dat de plek is waar je bent, de hemel — je hebt hem tenslotte ontdekt, al bekocht je alter ego Max Delius die ontdekking met zijn leven. Men moet dus wellicht dood zijn om er te komen, wat doet veronderstellen dat ook jij dat bent, ook al stelde je zelf heel boud: ‘Dat ik doodga moet nog maar eens bewezen worden.’ Wat er ook van zij,
21/09/2020, CC Sint-Niklaas — Met z’n vieren waren ze. Vier slungelachtige jongens, een al streetwise cool, trainingsbroeken en spierballen. De kleine man met de te grote pens in het te krappe Harley Davidson T-shirt kwam van de andere kant, zijn volledig getatoeëerde armen even breed als de teckel die naast hem draafde. Als in een ouderwetse western liepen ze op elkaar af. Om dan, tegelijkertijd, te blijven staan. En simultaan hun hoofden in dezelfde richting te draaien.
Lees meer
18/09/2020, De Standaard Avond — Het covid-virus is bezig aan een hernieuwde opmars door Europa: de landkaart met groene, oranje en rode zones ziet er intussen uit als het kleurboek van een kleuter met modernistische ambities. Althans, onze kaart, want een eenvormige Europese kleurcodering is er nog lang niet. Ook in eigen land is het chaos troef: in dezelfde stad starten hogescholen op onder andere kleurcodes, huisartsen kunnen de testaanvragen niet bolwerken en de contact tracing blijft haperen.
Lees meer
17/09/2020, De Standaard Avond — Uitgeverij Querido lanceert volgende week haar Glow-fonds: een speciaal jeugdboekenfonds voor queerboeken. Dat er eindelijk meer boeken verschijnen met lgbtq-thema’s en personages, vind ik fantastisch. Als dat in de jaren ’80 het geval was geweest, had dat me veel tristesse en eenzaamheid bespaard. En ook vandaag nog is precies die (h)erkenning voor veel jonge holebi’s van (helaas vaak zelfs letterlijk) levensbelang, dus wat dat betreft deel ik het enthousiasme waarmee Johanna Pas van lgbtq-boekhandel Kartonnen Dozen dit initiatief afegelopen zaterdag in de Letten toejuichte.
Lees meer
16/9/2020, De Standaard Avond — Wat in Moria is afgebrand, is geen vluchtelingenkamp. Wat daar in rook opging, is de laatste spaander geloofwaardigheid van het Europese vluchtelingenbeleid. Van Europa. Als kind stelde ik mij Europa voor als een warme veilige haven. Een baken aan de horizon dat het einde van de oorlog en het begin van iets beters aankondigde. Zo was mij dat geleerd. In de geschiedenislessen volgde de oprichting van Europa meteen op de Holocaust: met één klik van de diaprojector ruimden de barakken vol uitgemergelde gevangenen en hologige kinderen plaats voor de vlag,
Lees meer
15/9/2020, De Standaard Opinie — Als het goed is, mag dat ook gezegd worden: ik ben razend enthousiast over de naamsverandering van de SP.A. Alleen al omdat het woord socialisme uit de partijnaam verdwijnt. Dergelijke politieke eerlijkheid is in Vlaanderen al decennialang niet meer vertoond. (De laatste halfslachtige poging was de omvorming van Agalev tot Groen, toen bleek dat dat Anders gaan leven er toch niet van kwam.) Wat je niet bent, moet je ook niet op de verpakking zetten,
Lees meer
14/09/2020, De Standaard Avond — Al wekenlang is ze een van de drie kopstukken van de oppositie in Wit-Rusland: de vrouw met de korte wit-blonde haren en de rode lippenstift. Naast de vuist van Svetlana Tichanovskaja en het vredesteken van Veronika Tsepkalo was zij het hartje. De twee andere vrouwen zijn intussen gevlucht; alleen Maria Kaleshnikava blijft Aleksandr Loekasjenko koppig het hoofd bieden.
Nochtans heeft het regime ook haar duidelijk gemaakt dat ze beter zou vertrekken.
Lees meer
Poëziekrant, september 2020 — Samen met Johanna Pas interviewde ik de Zuid-Afrikaanse dichteres Koleka Putuma, naar aanleiding van de Nederlandse vertaling (Ludo Abicht) van haar dichtbundel Collective Amnesia.
“Het is geen woede, het is een oproep tot dialoog”
Koleka Putuma over Collective Amnesia
Johanna Pas & Gaea Schoeters
Met haar debuut veroverde Putuma niet alleen een plaats in de Zuid-Afrikaans literaire wereld maar ook in Europa.
Lees meer
28/08/2020, Klara — Vanochtend in Espresso, mijn bijdrage over De ontdekking van de hemel van Harry Mulisch in de Klara-reeks over de 50 boeken uit de canon.
Herbeluister hier! – rond minuut 10.
Lees meer
De Morgen, 18/07/2020 — Haar koppigheid heeft haar al werk gekost en aan valse bescheidenheid doet ze niet. Gaea Schoeters (44) schrijft voor de eeuwigheid, punt uit. Haar nieuwe boek is een collectie interviews over de dood. ‘Ik zou niet met mezelf willen leven.’ Ann-Marie Cordia interviewde me naar aanleiding van Het Einde, een boek dat ik samen met collega Katrien Steyaert maakte over de dood. De foto’s zijn van Joris Casaer.
Het stuk zoals het is verschenen,
Lees meer
01/06/2020, DSReizen — Op geen tijd legde corona de wereld stil: landen gingen in lockdown, burgers moesten in quarantaine, grenzen werden gesloten. Wie in het buitenland zat, werd gerepatrieerd, sloeg toiletpapier in en zette zich schrap om de pandemie uit te zitten. Maar voor overlandreizigers en andere globetrotters is terugkeren vaak niet zo simpel.
Eglé Gerulaitytė beseft nog steeds niet helemaal wat haar overkomen is. Na zeven jaar solo door de wereld zwerven,
Lees meer
mei, 2020 — Een tijdje geleden interviewde ik Kate Tempest voor Poëziekrant, naar aanleiding van het verschijnen van Tiresias, de Nederlandse vertaling van haar bundel Hold Your Own die ik samen met Johanna Pas maakte.
Het stuk zoals het is verschenen, kan je hier nalezen.
Wannes Gyselinck schreef voor Rekto:Verso een interessant vervolgstuk.
Lees meer
22/05/2020, DS Letteren — Vandaag kwam er een einde aan Het Einde, de interviewreeks over de dood (en over literaire onsterfelijkheid) die ik bijna drie jaar lang maakte in DSLetteren, samen met collega’s Katrien Steyaert & JeRoen Murré. Het was met allebei erg prettig samenwerken. Gelukkig is de reeks nu ook een boek: dat verschijnt bij Polis en ligt vanaf maandag in de boekhandel. En er is meer: op 24/6 organiseren we,
Lees meer
13/05/2020 — Radio1 vroeg 5 schrijvers een brievenestafette op te zetten. Ik kreeg een brief van barones Monika Van Paemel en schreef er zelf één aan Maud Vanhauwaert. Je vindt ze allebei hieronder, met herbeluisterlink.
Lees meer
02/05/2020, DSLetteren — ‘Volgens mij denkt iedereen onbewust graag na over de dood, zonder dat daar veel over gesproken wordt. Ikzelf denk daar in elk geval superveel over na, misschien zelfs teveel. En dan vooral over hoe bang ik ben om te vroeg dood te gaan. Voor de dood zelf ben ik niet bang — iedereen kan sterven, ik dus ook, denk ik —, maar wel om te vroeg te gaan. Want ik leef zo graag en ik ben zo nieuwsgierig,
Lees meer
28/04/2020, DS Opinie — Staatsvorm Sweatshop? De burgerinitiatieven CoronaDenktank en CommunicatiePro’s tegen #COVID19BE lanceerden vandaag de Nationale Naaiactie. Bedoeling is herbruikbare mondmaskers te voorzien voor iedereen, onder het motto: “Ik bescherm jou, jij beschermt mij.” Hun DIY-handleiding, die al geruime tijd online staat op www.maakjemondmasker.be, is intussen al 1,83 miljoen keer gedownload. Prachtig toch, al dat vrijwilligerswerk. Al die burgersolidariteit. Wel, nee.
Natuurlijk is het een geweldig initiatief.
Lees meer
03/04/2020, De Standaard der Letteren — ‘Ik moet een jaar of zes geweest zijn toen ik mijn moeder vroeg waar we naartoe gaan als we dood zijn, en dat zij antwoordde: ‘Naar het kerkhof!’ Die dag vond ik haar filosofische talenten lelijk tegenvallen; vandaag heb ik de neiging haar antwoord behoorlijk geniaal te vinden.’
‘Maar goed, het doodsbesef moet daar ergens zijn ontstaan en sedertdien is er geen dag voorbijgegaan waarop ik, soms een kleine,
Lees meer
Motoren&Toerisme, januari 2020 — Toen we vorig jaar Kirgizië doorkruisten, was de inkt op Jo’s motorrijbewijs nauwelijks droog. Intussen heeft ze flink wat motorkilometers verzameld, maar over haar bochtenwerk is ze nog steeds niet helemaal tevreden. Tijd voor een masterclass keren en draaien dus, tijdens een tiendaagse ‘Kreis um die Schweiz.’ Want waar kan je beter bochtjes pikken dan in de Alpen?
Lees meer
DSLetteren, 06/03/2020 — “Het thema ‚dood’ heeft me lange tijd niet echt geïnteresseerd. Maar sinds mijn moeder onverwacht gestorven is in hetzelfde jaar waarin mijn tweede kind geboren werd, is het plots wel een thema geworden dat mij voortdurend bezighoudt. De gedachte te sterven en mijn kinderen zonder moeder achter te laten, is veruit het verschrikkelijkste wat ik me kan voorstellen.”
“Als ik nu aan de dood denkt, overvalt mij een gevoel van totale hulpeloosheid.
Lees meer
Klara hield Mulisch-special.
Eindelijk komt u alles te weten over Harry Mulisch. Nicky Aerts en Christophe Vekeman kammen zijn werk uit in vier afleveringen. Ze krijgen daarbij hulp van een panel aandachtige Mulisch-lezers, onder wie Joost de Vries, Gaea Schoeters en Herman Brusselmans en Mulisch-kenners Sander Bax, Marita Mathijsen en Arnold Heumakers.
Herbeluisteren kan hier.
Lees meer
1816. Het echtpaar Shelley brengt de zomer door aan het meer van Genève, in het gezelschap van Lord Byron. Hij heeft hen uitgedaagd ter verstrooiing griezelverhalen te schrijven, want het regent al dagen onophoudelijk. En dus bespreken Percy en Mary na het vrijen wat hen het meest angst aanjaagt: geesten of vampiers? De Doden of de Ondoden? Percy kiest voor vampiers omdat geesten, zo zegt hij, ooit mens zijn geweest. Mary aarzelt. Later, in het duister van de nacht,
Lees meer
12/02/2020, Humo —
In welk boek bent u tegenwoordig bezig?
A Woman Looking at Men Looking at Women van Siri Hustvedt.
Waar leest u het liefst?
Buiten.
Met welke auteur zou u een avondje uit willen?
Jeanette Winterson. Al zouden we wellicht na een kwartier ruzie hebben.
Met welke romanpersonage ziet u een onenightstand wel zitten?
De Marquise de Merteuil.
Lees meer
DSLetteren, — ‘De dood? Ik denk constant aan de dood — ik was er als kind al doodsbang voor. En zoals elke hypochonder ben ik ook erg bezig met ziekte en verval: het zit in al mijn gedichten. Waarin ik trouwens ook heel graag mensen op gewelddadige wijze laat sterven. Al is dat soms gewoon een manier om wraak te nemen. Ik hou gewoon erg van geweld.’
‘Toen ik een jaar of tien was,
Lees meer
DSLetteren, 24/01/2020 — ‘Een van de mooiste grafschriften vind ik dat van Yeats: ‘Cast a cold eye / On life, on death / Horseman, pass by!’ Bekijk mijn graf, beschouw even het feit dat jij leeft en ik dood ben, en ga dan verder, want het is nog niet jouw uur. Niet ons doodzijn moet ons bezighouden, maar ons sterven. Het is de verworvenheid van de humanistische filosofie dat we vandaag zelf kunnen bepalen waar de grens ligt – het moment waarop je je waardigheid verliest,
Lees meer
10/01/2020, DSLetteren – ‘Ik denk zelden aan de dood. Misschien iets vaker sinds ik kinderen heb. Maar ik heb er weinig negatieve gevoelens bij; ik zie de dood meer als een gezel. Veel van mijn creatieve werk raakt aan de dood, of ik me er nu vooraf of tijdens het schilderen en schrijven van bewust ben, of, zoals vaker het geval is, pas achteraf. Maar in mijn werk bekijk ik de dood veelal op een nogal positieve manier.
Lees meer
06/01/2020, Zizo Magazine — Soms is het liefde op het eerste gezicht, puur gebaseerd op uiterlijkheden. Zo ook bij ‘Noem me bij jouw naam’: ik weet nog precies hoe ik, omdat mijn afspraakje te laat was, nog even snel de Passaporta-boekhandel in Brussel was ingelopen, en hoe mijn oog getrokken werd door de hagelwitte omslag, waarop een halfnaakte jonge knaap op zijn rug in ondiep water lag en getormenteerd-dromerig omhoogkeek.
Of het zijn slanke jongenslijf was of de intrigerende titel,
Lees meer
DSOpinie, 24/12/2019 — Beste politici, dit weekend debatteerden we op het VAV-congres over het carrièreperspectief van auteurs. Voorafgaand praatte ik met een paar collega’s die aanwezig waren in het parlement tijdens de stemming over de cultuurbegroting. Allemaal waren ze volkomen gechoqueerd over wat ze daar hadden gezien — het gebrek aan luisterbereidheid, verantwoordelijkheidszin en volwassenheid, dat Maaike Neuville ertoe bracht u in haar open brief spelende, joelende kinderen te noemen, waardoor ze zich absoluut niet gerepresenteerd voelde.
Lees meer
DSLetteren, 20/12/2019 —
1 Welk boek van 2019 was voor u het hoogtepunt van het jaar?
“Mijn verhaal is het verhaal van drie bedriegers.” Met die intrigerende zin eindigt het openingshoofdstuk van De patiënten van dokter Garcia van Almudena Grandes, een breed opgezette roman over een smokkelnetwerk dat hooggeplaatse nazi’s na de Tweede Wereldoorlog naar Spanje helpt ontsnappen. Clara Stauffer, de spil van de organisatie,
Lees meer
18/12/2019, Behoud De Begeerte —
Geachte dames en heren,
Geliefd publiek,
Vooreerst wil ik u vragen een gedicht uit uw hoofd te leren. Een kleintje volstaat. Waartoe dat dient, vertel ik u later. Eerst Mijn aanbeveling voor een nog beter leven is eenvoudig. Ik wil u allen oproepen tot verzet. Geen kleinburgerlijke dwarsliggerij, geen nukkig tegenwringen, geen kortstondige onwilligheid, maar wezenlijk verzet. The real thing. Verzet met een grote V.
Lees meer
DSLetteren, 29/11/2019 — ‘Toen ik klein was vroeg ik eens aan mijn vader, die huilend op de grond lag, wat er was. ‘Ik ben zo bang voor de dood,’ zei hij, ‘heb jij dat niet?’ Ik was een jaar of acht. En nee, dat had ik niet. ‘O,’ zei hij, ‘dat komt nog wel.’ Sindsdien ben ik daarop gespitst, maar het is nog altijd niet gekomen. Hij pleegde enkele jaren later zelfmoord, want hij was kennelijk voor het leven toch nog net iets banger.
Lees meer
Motoren & Toerisme, november 2019 — De eerste wereldoorlog maakte in de Westhoek een klein half miljoen slachtoffers; aan de Franse kant van de grens kostte de Slag aan de Somme alleen al het leven aan een miljoen mensen. Een kwarteeuw later vielen er tijdens de Slag om Normandië nog eens 450000 doden, waarvan een slordige 15.000 op één dag: tijdens de landing op D-Day. De kust en de glooiende heuvels van het binnenland zijn bezaaid met militaire kerkhoven,
Lees meer
19/11/19 – ‘Is manhood dickhood?’ Daarover, en over andere prangende vragen van deze tijd, beraadt Jeanette Winterson zich in haar nieuwste roman Frankusstein. De Reactor vroeg mij om een recensie, en kreeg —poor them— onderstaande longread terug.
Maar weinig verhalen zijn zo vaak bewerkt, verfilmd en geadapteerd als Mary Shelley’s Frankenstein. Schrijvers die er zich vandaag aan willen wagen, moeten wel van goeden huize zijn om een invalshoek te vinden die nog iets wezenlijks toevoegt aan het Monster-van-assortiment.
Lees meer
DSLetteren — “Hou ouder ik word, hoe meer ik aan de eindigheid van alles denk. Het is niet de dood die mij angst aanjaagt, dat we sterven is onvermijdelijk; wat mij zenuwachtig maakt, is het gegeven dat het leven eindig is en er nog zoveel moet gebeuren. Ik heb de hele tijd het gevoel dat ik niet alles zal kunnen doen wat ik nog zou willen. Dat ik te laat ben, mij moet haasten, moet rennen,
Lees meer
06/11/19, Passaporta Magazine — Vijf bedenking en een verzoek.
In december gaan literatuurhuis Passa Porta en auteur Gaea Schoeters op tournee met de eerste Belgische editie van de Dead Ladies Show. Het recept? Drie inspirerende sprekers, een pianiste en een zangeres belichten leven en werk van miskende of haast vergeten topvrouwen die blijvende bewondering verdienen. Je hoort en ziet het binnenkort in Brussel (Beursschouwburg, 4.12), Gent (Muziek Lod,
Lees meer
DSLetteren — ‘Al als kleine jongen verzamelde ik doodsprentjes, ingeschoven in plastic bladen in dikke leren mappen; een heel lugubere collectie. Mijn favorieten waren dode oude familieleden: ik deed niets liever dan in de schoendozen van mijn groottantes snuffelen naar oude doodsprentjes, die anders na hun dood verbrand zouden worden. Daarover schreef ik, op mijn oude typmachine, mijn eerste boekje: De geschiedenis van de familie Van Loo en van vele andere. Eigenlijk omvatte dat al wat ik later ben gaan doen: informatie verzamelen over dode mensen en die in een boek gieten.’
‘De zus van mijn pa is erg jong gestorven.
Lees meer
DSLetteren, — ‘Sterfelijkheid boezemt mij geen angst in. Waar ik me het meest zorgen over maak, nu, op mijn oude dag (ik word dit jaar 85), is hoe weinig tijd en energie me nog rest om alles te schrijven wat ik graag nog zou willen schrijven. Ouderdom, daarentegen, maakt me wel bang. Zeker nu ik oud ben, en tegen een onvermijdelijke aftakeling aankijk, zowel fysiek als mentaal, die niet vermeden kan worden.’
‘Ik ben me al van op zeer jonge leeftijd bewust van de dood en mijn eigen sterfelijkheid.
Lees meer
Knack, 09/09/2019 – Weinig verhalen zijn zo vaak geadapteerd als Mary Shelley’s Frankenstein. Schrijvers die er zich vandaag de dag aan willen wagen, moeten van goeden huize zijn om een invalshoek te vinden die nog iets wezenlijks toevoegt aan het ‘Monster-van’-assortiment. De ideale uitdaging dus voor Jeanette Winterson, een groot liefhebber van ‘cover’-versies, zoals ze haar hervertellingen van klassiekers graag noemt. Na eerder gestoei met Griekse mythes (Zwaarte) en klassieke liefdesverhalen (Het powerboek), trok ze in haar vorige roman (Het gat in de tijd) Shakespeares Wintersprookje de virtuele wereld van beursbeleggers en videogamedesigners binnen.
Lees meer
06/09/2019, DSLetteren — ‘Ik denk nooit aan de dood, ik vind het een luxeprobleem. Als je aan de dood denkt, heb je teveel vrije tijd. Dat is iets voor kinderen en voor bejaarden. Mijn oudste zoon deed dat vaak, toen hij een jaar of vijf, zes was: bang zijn dat hij de volgende ochtend niet ging halen. Maar in feite was dat natuurlijk een excuus om niet te gaan slapen. Op die leeftijd kan het,
Lees meer
23/08/2019, DSLetteren — “Ik denk vaak aan de dood, ja. Wellicht omdat hij me angst aanjaagt (of omdat ik nog steeds een beetje boos ben dat hij onvermijdelijk is en er niet aan te ontsnappen valt). Mijn gevoelens hierover zijn, vrees ik, nogal egoïstisch… het is niet het grote niets dat me angst aanjaagt (noch de gedachte aan een akelig en onaangenaam hiernamaals), maar vooral de frustratie over al wat er nog na mijn dood zal gebeuren en ik dus niet meer zal weten of meemaken.
Lees meer
Deus Ex Machine, juli 2019 – DEM vroeg een aantal auteurs naar een alternatieve mini-leeslijst van vier boeken voor 18-jarigen. Hierbij:
Alternatieve leeslijst
12x kort i.p.v. 4x lang (zelfs een leven te kort voor alles is lang genoeg hiervoor)
Jacqueline Harpman — Dieu et moi (onvertaald, maar lees maar in ’t Frans)
Marguerite Duras — Hiroshima mon Amour (vertaald,
Lees meer
Deus Ex Machina, juli 2019 – DEM vroeg een aantal auteurs naar een boek dat alle 18-jarigen zouden moeten gelezen hebben. Ik ging, na langs wikken en wegen, voor The Powerbook van Jeanette Winterson. En wel hierom:
Ooit, lang geleden, had ik een affaire met een vrouw die niet vrij was. Je zou voor het gemak kunnen zeggen dat ze getrouwd was, of in elk geval niet van plan bij haar man weg te gaan.
Lees meer
01/08/2019, Rekto:verso — Mid-career auteurs vallen steeds vaker tussen wal en schip. Uitgevers en media hebben nu eenmaal een uitgesproken voorkeur voor debutanten en grote namen, net als de literaire actoren. En doorgroeien blijft moeilijk, want net op het kantelpunt tussen een beginnend schrijverschap en een professionele carrière schiet de omkadering te kort.
Het regent debuten, maar hoeveel procent van dat aanstormend talent stroomt door naar het profcircuit? Een en ander laat zich in de letteren moeilijker meten dan in de sport,
Lees meer
DSLetteren, 02/08/2019 — “Met mijn eigen dood ben ik niet bezig, wel met de horizon van het uitsterven van leven op aarde. Ik heb altijd al geleefd met het idee dat een mens net zo goed niet kan zijn; dat existentiële besef van het niets associeer ik met de dood.”
“Ik weet nog heel goed dat ik op opeens doorkreeg dat de jaren verstreken, dat 1993 1994 zou worden, en dat dat zou blijven doorgaan,
Lees meer
12/07/2019, DSLetteren – “Ik denk zo min mogelijk aan de dood. Ik had al snel door dat doodgaan gewoon iets is dat gebeurt, dus al van jongsaf was ik eerder gefascineerd dan bang; daarom laat ik het ook niet heel erg bepalend zijn in hoe ik doorheen de wereld navigeer. Het is gewoon een aanwezigheid die je accepteert. Ik denk dat heel veel mensen zich laten motiveren of leiden door angst voor de dood, maar probeer ik dat zoveel mogelijk te vermijden,
Lees meer
14/06/2019, DSLetteren — “In de donkere dagen van de winter denk ik al eens vaker aan mijn eigen sterfelijkheid en aan het keren der seizoenen in figuurlijke zin, maar dat heeft iedereen zeker? In mijn eigen leven is de dood nog ver weg, maar in mijn familie zijn veel mensen jong gestorven; ik heb een aantal neven en nichten verloren toen ze in de twintig waren. We associëren het verliezen van vrienden met het einde van ons leven,
Lees meer
CharlieMagazine, 27/05/2019 — Journalist en auteur Gaea Schoeters schetst een mediakritische analyse na de enorme winst van Vlaams Belang. “Media dragen een verpletterende verantwoordelijkheid voor deze Zwarte Zondag.”
Het stuk nalezen zoals het is verschenen kan hieronder of hier, op de site van Charlie Magazine.
Na vijftien jaar is het vandaag opnieuw ontwaken na een Zwarte Zondag. De extreemrechtse partij Vlaams Belang boekte een grote verkiezingsoverwinning. In de voorgaande analyses werd er vooral gekeken naar de populariteit van de partij bij jongeren en rol die sociale media daarin speelt.
Lees meer
17/05/2019, DSLetteren — “Ik ben een beetje schichtig wat de dood betreft. Waarschijnlijk omdat ik er de eerste achtentwintig jaren van mijn leven van overtuigd was dat ik als enige een allesverlammende angst voor de dood voelde. Alleen al de gedachte eraan bracht al mijn lafheid naar buiten: wegduikend en zwenkend deinsde ik achteruit, waarbij ik alle mogelijke mentale trucs inzette om de noodzakelijke realiteit ervan te ontkennen. Ik begroef mijn hoofd in verhalen, eerst als lezer en later als schrijver.
Lees meer11/05/2019, Nacht van Apache — Persvrijheid. Zullen we het daarover hebben? Het is niet alleen het thema van de dag, het is ook een positief onderwerp. Daar kun je niets mee misdoen. Ik dacht vroeger dat je kon scoren met een beetje provocatie, een scherp stuk, maar dat klopt blijkbaar niet. Mensen werden daar altijd lastig van, dus nu doe ik dat niet meer, behalve over heel veilige onderwerpen. Dingen die niet delicaat zijn. Cultuur.
Lees meer
10/05/2019, DSLetteren – “Hoewel ik intussen 58 ben, leid ik nog steeds een rock & roll bestaan; noem mij maar de Iggy Pop van de poëzie. Doordat ik zo hevig leef, op de rand, is de dood constant dichtbij: hij kijkt mee.”
“Weinig mensen weten dat, maar ik heb een aandoening waardoor ik maar een halve longinhoud heb. De tournee die ik nu doe, met Mauro, is fysiek heavy, en ik gedraag mij op het podium als iemand van dertig,
Lees meer
22/04/2019, Zizo — “Dat de kerk een ongezond percentage homoseksuelen telt, was bekend.” Voorgaand zinnetje stond te lezen in een Vlaamse kwaliteitskrant naar aanleiding van het boek van de Franse onderzoeksjournalist en socioloog Frédéric Martel over homoseksualiteit (en de homoseksuele lobby) in de Roomse kerk. De formulering is op zijn minst ongelukkig te noemen. Het viel me meteen op toen ik het stuk las: hoezo ongezond? Is er een bovengrens aan de toegestane hoeveelheid homo’s per vierkante meter of per hoeveelheid hetero’s om een maatschappij ‘gezond’ te houden?
Lees meer
26/04/2019, Rekto:Verso — Het stuk zoals het is verschenen, kan je hier nalezen.
Is een stap vooruit in dekolonisatie een stap achteruit voor vrouwenemancipatie? Naar aanleiding van Marianne Van Boxelaere’s stuk over genderongelijkheid schreef Gaea Schoeters dit opiniestuk. ‘De kans is groot dat het opnieuw de vrouwen (en andere kwetsbare kunstenaarsgroepen) zullen zijn die de dekolonisatie betalen.’
Genderongelijkheid in de kunsten is een goed gedocumenteerd feit, geen fabeltje dat in stand gehouden wordt door verongelijkte hysterische feministes.
Lees meer
26/04/2019, DSLetteren — “Elke dag denk ik aan de dood. Meermaals zelfs. Schrijven is een eenzaam beroep, dus er is meer tijd om aan zulke dingen te denken. Maar misschien is dat niet bovengemiddeld vaak; ik heb geen idee hoe vaak anderen daarover nadenken, mensen praten daar niet over. In het dagelijkse leven wordt sterven als een onaangenaam onderwerp gezien, terwijl het in de literatuur net een boeiend thema is — ook in mijn boeken komt het vaak voor.”
“Mijn doodsbesef is al erg oud;
Lees meer
19/04/2019, DSLetteren – “Ik denk zelden aan de dood, en zelfs als het niet anders kan, bijvoorbeeld omdat er een dierbare sterft, probeer ik het weg te duwen. Dan verstop ik mij in een fantasiewereld waar die persoon het goed heeft. Wat ik wel soms doe is fantaseren over de dood van anderen. Ik vind mezelf dan soms een zieke geest —wie doet dat nu, fantaseren over de dood van zijn naasten—, maar het zijn altijd heldhaftige verhalen.
Lees meer
05/04/2019, DSLetteren — “Het verbaast mij altijd dat mensen niet over de dood nadenken. Het is toch gek om niet te praten over het enige wat duidelijk is in het leven: dat het ophoudt. Zelf denk ik vaak na over de dood, in al zijn verschijningsvormen: mijn eigen dood, die van anderen, de gedachte dat dingen eindig zijn, het hele proces. Ook als kind deed ik dat al, hoewel al gauw leerde dat dat niet de bedoeling was: je moest vrolijk zijn en levendig en lekker buiten spelen,
Lees meer
30/03/2019, DSReizen — Het stuk zoals het is verschenen, kan je hier nalezen.
Vroeger, schrijft Alessandro Baricco, hadden alleen de bergpassen en dalen een naam, want dat was handig om de weg uit te leggen. De toppen kregen pas namen toen mensen de tijd hadden ze voor hun plezier te beklimmen. Of zoals Mallory het zei, toen men hem vroeg welk nut het had de Everest te beklimmen: ‘Geen enkel.
Lees meer
22/03/2019, Rekto:Verso — De brief zoals hij is verschenen, kan je hier nalezen.
Beste Sander Bax,
“Het gaat bij literatuur niet om de ideeën of de plot; eenmaal je die kent, verliezen ze hun aantrekkingskracht, dus dat is niet de reden om boeken te (her)lezen. Het echt originele, het eigene en het onsterfelijke van een boek is dat wat je stijl zou kunnen noemen: het bijzondere timbre, de kleur,
Lees meer
08/03/2019, Zizo Magazine — “Vrouwen bij wie er een wezenlijk verschil in lengte is tussen de ring- en wijsvinger van de linkerhand hebben meer kans om lesbisch of biseksueel te zijn. Dat las ik daarnet in de krant.” Meteen schoot de hele tafel in de lach, tot bleek dat het geen bizar bijgeloof betrof, maar het resultaat van een studie bij eeneiige tweelingen; klaarblijkelijk worden zowel vingerlengte als seksuele voorkeur beïnvloed door de testosteronniveaus in de baarmoeder.
Lees meer
08/03/2019, DSLetteren – “De dood kwam heel vroeg mijn leven binnen: mijn oppasmoeder, aan wie ik erg gehecht was, ging dood op mijn vierde. Dat begrijp je niet, als kind; ik bleef mijn moeder maar vragen wanneer ze terug zou komen. Toen het tot me doordrong dat ze voor altijd weg was, heb ik de hele dag gehuild; ik was ontroostbaar. Want ik begreep plots dat dood iets definitiefs was, terwijl dat op die leeftijd nog iets magisch en tijdelijk lijkt.
Lees meer
01/03/2019, DSLetteren — “De dood is nogal tegenwoordig in mijn leven. Niet alleen omdat mijn ouders stilaan erg oud worden en ik hen steeds brozer zie worden, maar ook omdat mijn man een paar jaar geleden is overleden. Daar kan je niet omheen, dan denk je ook na over je eigen dood.”
“Eerder al, zo’n tien jaar geleden, heb ik een hersenbloeding gehad, een aneurysma in mijn hoofd knapte. De vorm die ik had is zwaar: de helft van wie het overkomt sterft meteen,
Lees meer
Rekto:verso, 25/2/2019 –
Donderdag 28 december 2030, controletoren 2, operator B24.
Incidentenrapport: 2MI, 1FA, 1E. Stroompanne 23:09:14 -23:11:54.
Dit is mijn voorlaatste werkdag deze week. Die informatie is volstrekt irrelevant en net daarom is ze mij dierbaar. Irrelevante informatie is de enige ademruimte die ons nog rest. Alle relevante informatie leent zich tot analyse en elke analyse is een risico. Je weet nooit wat ze vinden. Je weet nooit wat ze zoeken.
Lees meer
DSLetteren, 08/01/2019 — “Ik ben niet bang voor de dood; vroeger was ik dat wel. Misschien is dat een van de goede dingen van het ouder worden. Al was ik altijd al vrij flegmatiek: Rage, rage against the dying of the light is nooit iets voor mij geweest. Maar als je nog veel wil doen en nog niet veel hebt bereikt, is de dood wel een erg grote tegenstander; als je ouder wordt, kan je je beter verzoenen met zijn bestaan.
Lees meer
15/02/2019, Rekto:Verso —
Beste Robert Ryman,
je bent doodgegaan. Op de achtste, op achtentachtigjarige leeftijd. Je doodsoorzaak werd niet vrijgegeven. Dat past bij je. Er werden over het algemeen weinig woorden vuilgemaakt aan je overlijden, en zo mogelijk nog minder aan je leven. Als het ergens over ging, was het over je werk. Wit-op-wit. Dat zou je vast tevreden stemmen.
Alles aan je straalt saaiheid uit, maar dat is schijn.
Lees meer
DSLetteren, 01/02/2019 — “Acht jaar geleden is mijn vader overleden; onlangs heeft mijn stiefmoeder het huis verkocht, dus moest ik er vorige maand langs om te bekijken wat we wilden weggooien en wat we wilden bewaren. Mijn vader had een enorm archief: schoendozen met al zijn giro-afschriften, acht dozen met dia’s, een map met alle brieven van en naar advocaten over zijn scheiding van mijn moeder, hun brieven, rapporten van de bedrijfsarts van toen hij overspannen was,
Lees meer
04/01/2018, DSLetteren – “Ik denk dagelijks aan doodgaan. Dat heb ik altijd al gedaan; ik ben er heel nieuwsgierig naar, omdat het tegelijkertijd zo abstract is en toch zo aanwezig in ons leven. Zo probeer ik al jaren uit te zoeken of je vlak voor je doodgaat aanvoelt dat het zo ver is. Maar daar kom je dus niet achter. Al denk ik dat je het waarschijnlijk niet kan voelen, want ik denk elke dag weleens dat ik zelf doodga,
Lees meer
28/12/2018, DSLetteren –
1 Welk boek van 2018 is voor u het hoogtepunt van het jaar?
Het verhaal van Een odyssee (Daniel Mendelsohn) is eenvoudig: vader Jay komt college volgen bij zijn zoon over gelijknamige epos uit de 8e eeuw v.C., dat al gauw het venster wordt waardoor Daniël zijn eigen vader leert kennen. Odysseus is een mooiprater die zich overal uitkletst, en ook Daniëls familieverleden wordt in deze nieuwe lezing steeds minder eenduidig: waarheid is veranderlijk.
Lees meer
21/12/2018, DSLetteren, opgetekend door Vicky Vanhoutte – ‘Mijn hele leven al ben ik meer geïnteresseerd in onsterfelijkheid dan in de dood. Doodgaan is heel reëel en ik verhoud me liever niet tot de werkelijkheid. Ik verkies de fictie. Elke poging om te scheppen, is een poging om te ontsnappen aan de dood. Je kan alleen maar zo zot zijn om kunst te proberen maken als je de drang voelt daar onsterfelijk mee te worden. Beethoven zei: ik schrijf geen muziek voor de generatie van vandaag,
Lees meer
10/12/2018, Knack – Utoya, de film over het bloedbad dat de rechtse extremist Anders Breivik in 2011 aanrichtte op het gelijknamige eiland in Noorwegen, is een beangstigende en indrukwekkende trip: anderhalf uur lang zit je als kijker als een rat in de val, en probeer je samen met de jongeren tevergeefs te ontsnappen aan de moordenaar die ergens net buiten je blikveld rond raast. Zo mogelijk nog verontrustender is de boodschap waarmee regisseur Erik Poppe de film afsluit: dergelijke sympathieën winnen aan kracht.
Lees meer
07/12/2018, DSAvond – Zaterdag trekken de gele hesjes opnieuw naar Parijs, om “Macron te verjagen.” De vorige doortocht van de hesjes herschiep het centrum in een waar slagveld. Wat als de brandende auto’s, de geplunderde luxewinkels en de bekladde monumenten maar een opmaat waren? De ordediensten spreken van ultraradicalisering, de stad houdt haar adem in. Dit is geen opstootje van een handvol ontevreden schorremorrie. Hier smeult een breed gedragen volksopstand.
Over de brandstoftaksen gaat het al lang niet meer;
Lees meer
07/12/2018, DSLetteren – “De dood houdt me meer bezig dan vroeger. Niet zozeer omdat ik zelf over de helft van mijn leven ben, maar vooral sinds mijn ouders echt oud beginnen te worden. Mijn vader begon een paar jaar geleden tekenen van dementie te vertonen en het werd duidelijk dat mijn moeder niet meer zo makkelijk voor hem kon zorgen. De zonen maakten zich zorgen, en beslisten dat het beter zou zijn als ze naar een serviceflat zouden verhuizen.
Lees meer
06/12/2018, DSAvond – Wie dacht dat het dieptepunt bereikt was in de Migratiepact-charade, had buiten Van Gils & Gasten gerekend. Fractievoorzitters Peter De Roover en Kristof Calvo mochten komen uitleggen hoe het nu zat met de wisselmeerderheid. Na een kwartier nietszeggend geneuzel gebeurde het.
Net als de heren aan het afronden zijn, komt, keurig getimed, Tom Lenaerts tussen. Of ze niet beschaamd zijn. (Merk het meervoud op.) Applaus van de tribune: begrijpelijk, de gemiddelde Belg is het na afgelopen week behoorlijk beu.
Lees meer
05/12/2018, DSAvond – Ah, België. Het koninkrijk van het surrealisme doet zijn naam alle eer aan met de illusionistische kunstjes waarmee onze regering uit de Marrakech-knoop probeert te ontsnappen. Terwijl de traditionele politici zich het hoofd braken over traditioneel Belgische oplossingen, toonde de N-Va zich van een ander kaliber: de campagne die ze via de sociale media de wereld instuurden, was zo on-Belgisch dat zelfs hun eigen partijleden naar adem hapten. Dit is dirty warfare,
Lees meer
04/12/2018, DSAvond – Even over naar de realiteit. In twee smerige opvangkampen op Samos en Lesbos zitten zo’n 17000 vluchtelingen te creperen. Dat is geen tendentieus woordgebruik, maar een accurate beschrijving van hun leefomstandigheden: er zijn nauwelijks voorzieningen, ze wonen in hun eigen drek, de medische zorg schiet zwaar te kort. Kankerpatiënten worden niet behandeld, terwijl ze daar recht op hebben, net zoals slachtoffers van seksueel geweld niet worden overgebracht naar een veiliger plaats op het vaste land.
Lees meer
30/11/2018, Rekto:Verso – Elke vrijdag schrijft een van onze vijf vaste online correspondenten een brief aan iemand. Deze week richt Gaea Schoeters zich tot Anton Kusters, de visuele kunstenaar die met zijn fotografieproject The Blue Skies Project de tijd lam slaat.
Het stuk zoals het is verschenen kan je hier nalezen.
Beste Anton Kusters,
Ik zou liegen als ik zeg dat ik je werk al jaren volg, want volgen impliceert een methodiek,
Lees meer
03/12/2018, Charliemagazine – Naar aanleiding van het gelijknamige debat op het Festival van de Gelijkheid interviewde Charliemagazine mij over het glazen plafond in de letteren, genderongelijkheid in o.a. recensies, het geslacht van de canon en meisjesachtige fotoshoots. De tekst zoals hij is verschenen, én het bijhorende filmpje vind je hier.
“Ik zie zelden mannelijke auteurs opduiken in modeachtige fotoshoots.”
Auteur Gaea Schoeters over het glazen plafond in de letteren
Vrouwen in de literatuur schrijven niet minder,
Lees meer
03/12/2018, DSAvond – Zo’n 65000 mensen betoogden in Brussel voor het klimaat. In een beschaafd land wordt, na zo’n manifestatie, een delegatie door de regering ontvangen, die vervolgens haar beleid bijstelt. Niet zo in België, waar het parlement lustig verder hakketakt over dat andere hete hangijzer: het Migratiepact. Als enigen in Europa zijn onze politici er nog niet uit: de ene helft wil tekenen, de andere helft staat erop dat België zich bij een stelletje schurkenstaten voegt voor wie het woord Verlichting uitsluitend betrekking heeft op gloeilampen.
Lees meer
30/11/2018, GPunt – Blijf niet hangen in het verleden, droom niet van de toekomst, maar concentreer je geest op dit moment, zei Boeddha. Ik zeg u: weinig mensen zijn goede Boeddhisten. De meeste stervelingen zouden er een arm en een been voor over hebben om in de toekomst te kunnen kijken. In elk van ons schuilt een controlefreak; het ongewisse maakt ons onzeker en dus zenuwachtig.
Het volledige stuk (zoals het is verschenen) kan je hier nalezen.
Lees meer
15/11/2018, DSLetteren –
“Ik denk vaak aan de dood, ja. Al heel erg lang. Het idee van sterven, van het niets, is al zolang ik er ben een deel van mij. Ik weet nog dat ik als kleuter ’s nachts in bed lag en naar het gordijn keek, waar het licht van de maan in speelde. Dat beeld associeerde ik met doodgaan.”
“Wat me aan sterven het meest beangstigde, was de gedachte aan het totale niets,
Lees meer
09/11/2018, OneWorld — De Nederlandse site One World publiceerde recent een stuk over de verrechtsing van de media. Journaliste Selma Franssen onderzocht hoe het in Vlaanderen gesteld is, en vroeg een aantal Vlaamse journalisten of zij gelijklopende tendenzen vaststellen. Verrechtst de media effectief, en waaraan ligt dat?
Hoe het gesteld is met de Nederlandse media kan je hier nalezen.
Het zusterstuk over de situatie in Vlaanderen vind je hier.
02/11/2018, DSLetteren – “De dood? Ik ben zo iemand die zijn gedachten daarover nooit afmaakt. Nochtans denk ik dat het goed zou kunnen, zo voor altijd slapen; ik slaap zeer graag, dus het zou de ideale status zijn voor mij. Maar het punt waarop ik afhaak, is als ik denk aan mijn kinderen die ik zou achterlaten. Dan willen mijn hersenen gewoon niet meer verder. En als ik dan toch doordenk, gaat het mis.”
“Natuurlijk is het heel zelfzuchtig van mij om te denken dat ik zo belangrijk ben in hun leven,
Lees meer
01/11/2018, Reveil – Straks, bij valavond, luistert Reveil meer dan honderd kerkhoven op met poëzie. Ziehier mijn bescheiden bijdrage aan het Reveil-boek, dat je kan bestellen via www.reveil.org/
#vriend #uitwuiven
I.
Het laatste wat ik van je zag,
was sigarettenrook
opwolkend
uit de winterkou beneden.
Had ik daarin iets moeten lezen?
Die nacht verdween je
zonder verdere verklaring
voorgoed achter politietape.
26/10/2018, Rektoverso – Beste Schepenen-van-Cultuur,
Ik richt mij tot U als collectief, wat natuurlijk onzin is, want ik besef maar al te goed dat U evenzeer van elkaar verschilt als de bewoners van een koraalrif die nog niet aan allesvernietigende vervuiling ten prooi is gevallen, en waar dus nog enige biodiversiteit heerst. Anders dan deze vissen, die, net als U, naar vele criteria in te delen zijn in, om maar iets te zeggen bijvoorbeeld in jagers en prooien,
Lees meer
DSLetteren, 26/10/2018 – “Ik ben vandaag jarig, maar misschien is dat wel het beste moment om over de dood te praten: als je weer een jaar ziet wegtikken op de kalender.”
“De dood is een constante aanwezigheid in mijn leven en mijn denken sinds mijn vader acht jaar geleden pancreaskanker kreeg: toen hij in april de diagnose kreeg, was hij een fitte man. Vijf maanden later overleed hij. De dood was sneller dan ons vermogen om ons met de dingen te verzoenen,
Lees meer
12/10/2018, DSLetteren — “Ik ben vierendertig, ik denk zelden spontaan aan de dood. Natuurlijk weet ik dat ik ooit doodga, maar tegelijkertijd leef ik ook in ontkenning. Die schizofrene staat is noodzakelijk, want als je er te lang bij stilstaat, raak je verlamd of angstig.”
“Toen ik vier was, kreeg ik een cavia die de volgende dag al dood in zijn kooi lag. Ik denk soms dat volwassenen kinderen huisdieren geven om ze de dood te leren,
Lees meer
, Rektoverso – Beste Mevrouw Homans,
er is de afgelopen dagen enige deining ontstaan over een Belgisch kunstenaar: Jan Fabre. Dat weet u ongetwijfeld; er viel eenvoudigweg niet naast te kijken. Geen actualiteitsprogramma of opiniepagina die niet inzoomde op de pikante details; de betrokken vrouwen mochten voor het oog van heel Vlaanderen een tweede keer uit de kleren, altijd het trieste lot van wie misbruik aanklaagt.
Een welkome afleiding ook,
Lees meer
07/09/2018, DSLetteren – « Eigenlijk ben ik tot hiertoe vrij verschoond gebleven van de dood. Ik ben wel wat grootouders verloren, maar dat is het dan ook. Ik heb wel een paar vrienden die hypochondrisch zijn en dus voortdurend bang zijn dat hun hart ’s nachts plots zal stoppen, hun lichaam het zal begeven en ze dood zullen gaan, maar zelf heb ik daar geen last van. Mij overvalt hooguit soms de gedachte dat het kan,
Lees meer
01/09/2018, Deus Ex Machina – Liebe Mutter,
Zal ik je schrijven? Niet dat het nodig is, want tussen ons is alles al gezegd, of zo oorverdovend luid verzwegen dat er geen twijfel bestond over de betekenis van die stilte. Maar omdat je dan straks, als je dat wil, ook deze brief nog kunt verbranden, zoals je met alle andere hebt gedaan. Mijn dagboeken, heel mijn archief, alles moest weg, brief voor brief, hoewel ik in mijn testament gevraagd had alles te bewaren;
Lees meer
01/09/2018, Passaporta – In januari 2018 mocht ik veertien dagen mocht ik schrijven in Het Lijsternest / Streuvelshuis. Ik werkte er aan het libretto voor Usher, en maakte mijn nieuwe roman ZT#1 af, die ergens dit jaar verschijnt bij Querido. Een kort verslagje van de residentievrolijkheid vind je hieronder.
Je bent pas aangekomen op het Lijsternest, wat viel je het meest op tijdens je allereerste kennismaking met de site?
Lees meer
29/08/2018, Passaporta – Welke boeken neemt een mens in godsnaam mee op schrijfresidentie? Kiezen tussen boeken is kiezen tussen minnaars: je nieuwe vlam of je oude compagnon de route? Zekerheid of het risicovolle onbekende? Het lijkt een luxeprobleem, maar voor een schrijver is het een halszaak. Want het is met hen dat ik de komende maand moet doorbrengen. De levende schrijvers die ik in Berlijn zal aantreffen, kan ik niet uitkiezen – ik zal het moeten doen met het gezelschap dat er is.
Lees meer
24/08/2018, DSLetteren – Tom Lanoye schreef Kartonnen Dozen in 1991: met 20.000 verkochte exemplaren maakte het boek Lanoye in één klap wereldberoemd in Vlaanderen. Aan de hand van drie kartonnen dozen vol spullen gidst de schrijver ons door zijn jeugd: het college, de relatie met zijn ouders, de reizen met de mutualiteit. Centraal in het verhaal staat zijn onbeantwoorde liefde voor zijn jeugdvriend Z. Hoewel Kartonnen Dozen volgens Lanoye geen homoroman was, maar gewoon een coming-of-age verhaal,
Lees meer
24/08/2018, DSLetteren – “Het is na middernacht. Momenteel zit ik in het tankstation van Waarloos. Dit lijkt mij een mooie plek om na te denken over de dood. Ik hoop dat je begrijpt dat ik het niet evident vind om aan de telefoon over de dood te praten. De vraag ‘hoe sta jij tegenover de dood’ is toch een net iets andere vraag dan ‘wat is je favoriete zomer-cocktail’.”
“Toegegeven, ik ben heel bang voor de dood.
Lees meer
17/8/2016, RektoVerso – Elke vrijdag schrijft een van onze vijf vaste online correspondenten een brief aan iemand. Deze week richt Gaea Schoeters zich tot Maxim Februari, die zich in een recente column over de eenduidigheid van het hedendaagse proza boog. ‘Hoe komt dat toch dat de literatuur niet meer bruist als voorheen?’
Het stuk zoals het is verschenen kan je hier nalezen.
–
Beste Maxim Februari,
Het is een beetje aan de late kant dat ik je schrijf,
Lees meer
M&T, aug 2018 –
Tien jaar geleden maakten wij een 30.000 kilometer lange motorreis. Eenmaal thuis schreven we er een boek over: ‘Meisjes, moslims & motoren’. Veel mensen vonden het een heroïsch avontuur, wat natuurlijk onzin is. Als je elke dag een stukje oostwaarts rijdt, bereik je vanzelf de Chinese grens. Bovendien waren we niet de eersten, en gelukkig ook niet de laatsten: anderen deden het ons voor en na. Verder, wilder en avontuurlijker.
Lees meer
19/07/2018, DSLetteren – “Mijn opa ging dood toen ik vier was; mijn broertje en ik werden naar mijn andere oma gebracht omdat er iets ergs gebeurd was. Een paar dagen later werden we opgehaald en bleek opa er niet meer te zijn. Mijn ouders vonden me te jong voor de begrafenis, en ik heb een behoorlijk katholieke opvoeding gehad, dus ons werd verteld dat opa vanaf dan uit de hemel toekeek. Ik heb er geen idee van wanneer het tot me doordrong dat hij gestorven was.”
“Concreter werd het rond mijn elfde,
Lees meer
13/07/2018, Rektoverso – Elke vrijdag schrijft een van onze vijf vaste online correspondenten een brief aan iemand. Deze week richt Gaea Schoeters zich tot de schrijfster van The Handmaid’s Tale: waarom doen we niets, nu die totalitaire staat uit haar roman steeds meer werkelijkheid wordt?
Beste Margaret Atwood,
Ik schrijf je omdat ik zonet het hele eerste seizoen van The Handmaid’s Tale (*) heb uitgekeken. En omdat ik me afvroeg: lopen de rillingen jou soms ook niet over de rug,
Lees meer
06/07/2018, DSLetteren – “Mijn vroegste herinnering aan de dood? Ik was twee, ik zat op het balkon van ons appartement en stak mijn beentjes door de spijlen. En hoorde mijn moeder roepen uit de keuken, want we woonden op de twaalfde verdieping. Zelf was ik totaal niet bang, ik vond het eerder lekker, bijna een erotisch genot: eros en thanatos.”
“Nadien zijn we verhuisd naar een huis met veel dieren, wat wil zeggen dat je veel met de dood in aanraking komt: goudvissen die op hun rug zwemmen,
Lees meer
DSLetteren, 29/6/2018 – “Ik lees regelmatig op het Schoonselhof een gedicht voor bij een Eenzame Uitvaart; dan denk ik aan de dood. Mijn eigen levenseinde houdt me minder bezig; ik ben er ook niet bang voor. Het gevoel dat het leven iets voor eeuwig was, heb ik nooit gehad. Ik heb altijd gedacht dat we hier een tijdje zijn, als een schakeltje.”
“Toen ik zeven was, overleed mijn grootvader. We hadden een erg nauw contact,
Lees meer
DSLetteren, 08/06/2018 – “Natuurlijk wil ik dat mijn dood zo laat mogelijk komt. En het liefst ook niet al te plots, zodat ik de kans heb om afscheid te nemen. Maar de dood laat zich niet dwingen, die komt als hij komt. Denk maar aan Elckerlijc: ‘Och doot, sidi mi soe bi als icker alder minst op moede…’ “
“Als twintiger was ik heel erg bang om te sterven, en vooral om onverwacht te sterven;
Lees meer
09/06/2018, rekto:verso – Elke vrijdag schrijft een van onze vijf vaste online correspondenten een brief aan iemand. Deze week vraagt Gaea Schoeters onze cultuurminister waarom hij deze week zijn mond hield, toen de essentie van zijn beleid in vraag werd gesteld. ‘Aan wiens kant staat u eigenlijk?’
Het stuk zoals het is verschenen, kan je hier nalezen.
Beste Sven Gatz,
Ik heb u gemist, de afgelopen week.
Lees meer
22/05/2018, MisterMotley online – Het stuk zoals het is verschenen, kan je hier nalezen.
Afgelopen week moest ik aan Rothko denken. Dat overkomt me wel vaker, meestal op momenten dat ik onbewust nood heb aan mentale ruimte – dan haal ik me een van zijn doeken voor de geest, ga er in gedachten voor zitten en voel hoe mijn hoofd zich opent, waarin mijn denken zich tegelijkertijd vrijer en helderder kan vormen.
Lees meer
17/05/2018, Ihsane Jarfi Memorial – The speech as given can be read here. Longread version below.
—
Je veux vous raconter une histoire. Notre histoire. So that history does not repeat itself.
1292, Gent
John de Wettre
Messenmaker. Homo. Veroordeeld tot de brandstapel.
1477, Spiers
Katherina Hetzeldorfer
Condemned to death by drowning.
17/05/2017, Rekto:verso – Begin deze maand reikte het Vlaams Fonds voor de Letteren (VFL) opnieuw 900.000 euro uit aan 103 nieuwe literaire projecten van auteurs. Opnieuw leert een snelle analyse van die werkbeurzen dat dwars door het literaire landschap een diepe genderkloof loopt. Met daarboven een stevig glazen plafond.
Ook vorig jaar deed ik al een fact check van de m/v-verdeling van de werkbeurzen van het VFL, omdat het nu eenmaal een interessante indicator is voor het meten van literaire diversiteit.
Lees meer
11/05/2018, De Standaard – « Ik denk vaak aan de dood. Toen Thomas Blondeau overleed en ik daar een boek over schreef, heb ik daar research naar gedaan bij de filosofie, en het viel mij op dat daar bijzonder weinig over wordt nagedacht. Begrijpelijk. Filosofen denken na over wat er is, niet over wat er niet is, en de dood is natuurlijk het grote niets, dus daar valt weinig zinnigs over te vertellen. Je kan er ook niet over schrijven;
Lees meer
04/05/2018, rektoverso – Elke vrijdag schrijft een van onze vijf vaste online correspondenten een brief aan iemand. Deze week port Gaea Schoeters de schoolgaande jeugd aan om in opstand te komen tegen het idee dat ze geen lange zinnen of klassiekers van voor 1900 meer zou kunnen lezen. ‘Dat bedenken alleen Belgen en Nederlanders, die hun eigen culturele erfenis zo laag inschatten dat ze die als ballast beschouwen. ‘
Beste jongeren-van-nu,
Lees meer
Standaard der Letteren, 13/04/2018 – “In september 2014 is de man met wie ik mijn eerste lange relatie had aangereden met zijn fiets en gestorven. Dat was geen gelukkige relatie, maar het heeft me met vertraging enorm door elkaar geschud, omdat ik me plots dingen herinnerde waar ik in geen jaren meer aan gedacht had. Dat overkomt me altijd als iemand die ik goed ken, sterft. Het is echt vreemd hoe een mensenhoofd een archief bevat van elke persoon die je kent,
Lees meer
30/3/2018, Zizo Magazine – Een tijdje geleden belandde ik in bed met Kommt Mausi raus?! In tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden, is dat geen hitsige Oostblokporno, maar een onschuldige Duitse televisiefilm uit de jaren ’90, waarin de jonge Kati, bijgenaamd Mausi, uit de grootstad Hamburg terugkeert naar haar geboortedorp in Westfalen om haar coming-out te doen tegen haar familie en vrienden. ‘t Is van moetens: haar liefje Yumiko dreigt ermee haar te laten zitten als ze niet eindelijk uit de kast komt.
Lees meer
30/3/2018, Toneelhuis Magazine – Column als inleiding bij de voorstelling Vergeef ons.
Het stuk zoals het is verschenen kan je hier nalezen.
Vorig jaar moest mijn kater Darius onverwacht een spuitje krijgen. Nierfalen. Omdat het nu eenmaal geen zin heeft lijden onnodig te rekken meldden we ons daags na de diagnose bij de dierenarts. Enigszins verbaasd keek ze naar de volle wachtkamer. “Horen jullie allemaal bij die kat?” “Ja,” zei ik.
Lees meer
30/3/2018, DSLetteren – ‘Ik ben 71, de dood komt stilaan dichterbij en wordt meer en meer een realiteit. Dus natuurlijk ben ik daarmee bezig, maar niet op een paniekerige manier. Ik heb een heel goed leven gehad, en alles meegemaakt wat een mens mee kan maken, in de goede en in de minder goede zin, met klein en groot drama. De 20 of 30 jaar die ik nog heb, zie ik als extra time. Ook over hoe ik zal sterven ben ik niet angstig;
Lees meer
15/03/2018, DSLetteren – “Ik denk elk dag na over doodgaan. Dat is al zo sinds ik 22 was. En dat heeft te maken met het feit dat ik op een grauwe februaridag aanwezig was bij het overlijden van mijn vader, die erg jong stierf. Ik wist toen natuurlijk al wel dat het leven eindig was, maar die concrete confrontatie met de dood was zo verbijsterend dat zij me sindsdien achtervolgt en nog steeds boos maakt.”
“Elias Canetti heeft daar een fantastisch boek over geschreven,
Lees meer
15/03/2018, De Morgen Online –
Beste Joël,
Ik twijfel niet aan je verstandelijke vermogens, zoals je deze week op Twitter veronderstelde, toen ik mijn bedenkingen uitte bij je geplande interview met Schild & Vrienden kopstuk Dries Van Langenhove. Integendeel. Het is net omdat ik dat niet doe, dat ik je stuk met stijgende verbazing las. Want je bent erin getrapt, Joël. Met open ogen.
Nochtans zou je beter moeten weten;
Lees meer
15/03/2018, De Morgen –
Beste Joël,
met stijgende verbazing las ik je interview met Schild & Vrienden-kopstuk Dries Van Langenhove. Je bent erin getrapt, Joël. Zo verstandig, en toch. Met open ogen.
Nochtans las je Ico Maly’s boek Nieuw Rechts, waarin hij de mediastrategieën van alt-right analyseert. Geen groter triomf dan toegang tot de reguliere media, waardoor deze marginale groepen niet alleen aan geloofwaardigheid winnen, maar hun extremistische gedachtegoed ook binnenbrengen in de publieke ruimte.
Lees meer
2/3/2018, DSLetteren – “Ik heb me de afgelopen jaren ondergedompeld in de dood: hij is niet alleen het onderwerp van het laatste essay uit mijn bundel Melancholie van de onrust, een melancholie die gefundeerd is op ons bewustzijn van de dood, maar ook van mijn nieuwe roman Rivieren keren nooit terug. Daarin onderzoek ik de relaties tussen verlies, rouw, tijd en herinnering.”
“Het is een onderwerp dat heel dichtbij komt. Altijd. Binnen de filosofie speelt het al sinds de oudheid een grote rol in ons denken,
Lees meer
16/02/2018, DSLetteren – “Eindigheid houdt mij sterk bezig, ja, maar het schijnt dat ik een midlife heb, misschien ligt het daaraan. Ik ben inderdaad nel mezzo del camin, zoals Dante zo mooi zegt; een goede vriend die van hetzelfde geboortejaar is als ik, zei onlangs: ‘We worden 45, binnen 30 jaar zijn we 75, dus zeg het maar: wat wil je nog doen?’ Vreselijk. Ik ben altijd bang niet klaar te geraken. Who wants to live forever?
Lees meer
26/01/2018, DSLetteren – “In 2012 deelde de dood mij een vette, dubbele uppercut uit. Mijn vrouw en ik verloren een ongeboren kind, en mijn vader stierf. We waren op terugreis van vakantie toen ik een telefoontje van mijn moeder kreeg om te zeggen dat mijn vader onverwacht geopereerd werd; drie kwartier later belde ze opnieuw om te vertellen dat hij overleden was – zonder enige mogelijkheid tot afscheid, totaal abrupt. 2012 was een persoonlijk rampjaar,
Lees meer
23/01/2018, DSOpinie – Na meer dan twee jaar verlaagde Ocad, het coördinatieorgaan voor dreigingsanalyse, het veiligheidsniveau van 3 naar 2. Dat betekent dat de soldaten eindelijk uit het straatbeeld verdwijnen. Althans, ‘proportioneel’, want premier Michel kondigde al aan dat het leger op strategische plaatsen op post blijft. De terreurmaatregelen hebben onze maatschappij ingrijpend veranderd.
Speel ‘es vliegtuig!
De afgelopen maand ben ik tien keer gefouilleerd, zes keer geswipet, mijn biometrische kenmerken zijn twee keer gescand,
Lees meer
12/01/2018, DSLetteren – “Hoe ik mijn dood zie? Mooie vraag. Een beetje zoals Socrates misschien, die, de gifbeker al in de hand, toch nog met zijn omstaanders in discussie ging. Dat gif hoeft niet, maar de bekers en de vrienden mogen wel in de buurt zijn: met een glas wijn in de hand een laatste gesprek voeren met de mensen waarmee ik mijn leven heb gedeeld en dan zachtjes verdwijnen, dat lijkt me wel mooi.
Lees meer
12/01/2018, DSLetteren – Ziehier de integrale tekst van mijn State of the Art speech op het 9e VAV-congres. Het ingekorte stuk zoals het verschenen is in de letterenbijlage van De Standaard kan je hier nalezen. Wie de volledige speech liever op papier naleest, kan hier de pdf vinden.
Ik wandelde nietsvermoedend rond op de Boekenbeurs, de laatste plaats ter wereld waar een auteur verwacht te worden aangesproken over de staat van de letteren,
Lees meer
29/12/2017, DS Letteren – “Ik denk niet zo vaak aan de dood, maar ik ben me er wel van bewust dat ik op de helft ben, in het beste geval. Ik relateer het altijd aan hoeveel boeken ik nog kan schrijven: als ik bedenk dat ik 38 jaar van de 45 jaar dat ik al geleefd heb niet heb geschreven, en die tijd er nog bij kan krijgen, valt het mee. Maar tegelijkertijd is het gevoel dat de helft erop beklemmend.”
“Het schrijven is een van de redenen waarom ik oud wil worden: om de tijd te hebben te doen wat ik wil doen.
Lees meer
22/12/2017, DSLetteren – Zoals elk jaar vroeg DS om een lijstje beste boeken van 2017… Ziehier mijn selectie:
1 Welk boek van 2017 is voor u het hoogtepunt van het jaar?
Dat Eduard Louis een kanon is, wisten we al, maar zijn Geschiedenis van geweld is een gruwelijk goed boek. De premisse is even eenvoudig als hard: in een kerstnacht pikt de schrijver de jonge immigrant Reda op,
1/12/2017, De Standaard der Letteren –
“Ik denk best vaak aan de dood, eigenlijk. Maar niet op een donkere manier. Eerder vanzelfsprekend, als ik kijk naar de mensen rondom mij. Als je het leven ziet, zie je ook de dood. Dat is niet erg; zij hoort nu eenmaal fundamenteel bij het leven.”
“Vijf jaar geleden is mijn moeder overleden, en ik heb toen het geluk gehad om samen met mijn broer en zus bij haar te mogen zijn,
Lees meer
17/11/2017, Standaard der Letteren – “Minstens één keer per week denk ik: als ik nu doodga, is dat prima. Mijn leven is nu al mooi geweest. Waarbij ik er dan wel van uitga dat het einde niet pijnlijk is. Over hoe ik wil sterven denk ik nooit na. Alleen over hoe ik vooral niet wil sterven.”
“Ik heb op mijn achttiende een vakantiejob gedaan in een bejaardentehuis, omdat mijn moeder geloofde dat dat goed zou zijn voor mijn persoonlijke vorming.
Lees meer
09/11/2017, De Standaard der Letteren – “Zullen we beginnen met hoe ik zeker niet wil sterven? Ik was vroeger een enorme voorstander van euthanasie, omdat het de vrije levenskeuze garandeert, maar na twee ervaringen aan de zijlijn heb ik er een heel dubbel gevoel bij. In beide gevallen werd er gesjacherd met de datum, tot die paste voor alle betrokkenen. Dat verwarde mij geweldig, omdat het me deed beseffen hoe ontregelend het is voor de naasten.”
“Stel je voor dat je op maandag plots denkt: ‘ik kan het niet meer aan,’ terwijl je afgesproken had op woensdag te zullen sterven.
Lees meer
nov 2017, Deus Ex Machina –
Sade to Mlle E.L. James
[Sept] 14, [2017]
Madame,
Zoveel wegen die leiden naar wraak, zoveel paden naar wreedheid die u had kunnen bewandelen, en toch koos u, geef toe, de gruwelijkste van alle. Een man uit zijn tent lokken met een boek waarin u schaamteloos zijn naam misbruikt, om hem vervolgens nog maar eens tot slachtoffer te maken van zijn geschriften,
Lees meer
Gierik/NVT, sept 2017 – Het gedicht Ah, cette Fable schreef ik in opdracht van het Concertgebouw Brugge voor componiste Annelies Van Parys, als onderdeel van de Angel Room Series bij het schilderij van Luc Tuymans. De opname daarvan, met saxofonist Kurt Bertels en mezzo Els Mondelaers, verschijnt binnenkort op cd. Voor Gierik schreef ik een triptiek rond De Nerval, waarin hij zelf zijn gemoedsgesteldheid toelicht – want mijn engel is ten dele zijn engel, die op zijn beurt weer die van Dürer was.
Lees meer
De Standaard Weekblad, 23/09/2017 –
De machine zoekt u
Flashback. Een avondje cinema met een vriend. The Matrix slaat in als een bom: het besef dat de wereld zoals we hem zien een zorgvuldig geconstrueerde leugen is, wekt in mij een heroïsch verlangen om de waarheid bloot te leggen. Mijn vriend ziet een ander visioen: de Matrix perfectioneren en een eigen versie van de wereld scheppen. Hij werd social media strateeg,
Lees meer
Knack, 30/08/2017 – interview met Els Van Steenberghe.
“Volgende week wordt Gaea Schoeters opgesloten in Monty’s Schrijversgevang. Ze schrijft er een nieuwe theatertekst. Intussen werkt ze een roman en twee libretto’s af. Overdrijft u niet een beetje? GAEA SCHOETERS: Altijd. (Grijnst)”
(De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik na het interview eens in mijn agenda keek, de weken van 2017 telde en een kleine vapeur kreeg.)
Lezen kan hier:
Ziehier de link.
Lees meer
31/07/2017, De Morgen
De vluchtelingencrisis aankaarten door een transgender in de mix te gooien. Vergezocht? Niet volgens auteur Gaea Schoeters (41), die het doet in het theaterstukHet Kanaal. ‘Allebei laten ze iets achter om een betere toekomst te vinden.’ EWOUD CEULEMANS
Van Dit zijn de namen (NTGent) over Grensgeval (Toneelhuis) tot Empire (Milo Rau) – het aantal voorstellingen over de vluchtelingenproblema- tiek is nauwelijks bij te houden. Dat vindt ook auteur Gaea Schoeters,
Lees meer
juli 2017 – Deus Ex Machina – Forbidden Books – Gaea Schoeters doet iets prachtig en ingenieus met de ‘futuristische sovjetdichter’ Majakovski en de verraderlijke huidige kapitalistische kunstenaarsstrop.
On Wednesday, April 14, 2017 1:02 AM, Vladimir Majakovski <V.V.Majakovski@novodevitsji.ru> wrote:
Ik had ze niet mogen schrijven, lieve Lilja.
Die gedichten.
Die vette, slappe propagandapap
Die uit mijn hersens vloeide
Als bloedklonters uit een dichtgeslibde ader.
11/06/17 – KnackFocus
‘ Telkens ik op reis vertrek, gaan twee boeken steevast in de koffer mee: De ondraaglijke lichtheid van het bestaan van Milan Kundera en The Powerbook van Jeanette Winterson. Dat laatste zelfs gekaft. Ik had het boek ook bij toen ik door Iran en de Emiraten reisde, en je wilt niet aan een kleine grenspost in the middle of nowhere moeten uitleggen waarom er vrouwelijk naakt in je koffer zit.
Lees meer
22/07/2017, DSOpinie – Na het incident in het Centraal Station van Brussel gisteren informeerde ik op Facebook naar de juridische kant van de zaak. Hebben soldaten een mandaat om preventief mensen neer te schieten op straat, onder welke voorwaarden, waarom gebeurt dat altijd met dodelijke afloop en mag je iemand nadien een paar uur laten liggen sterven omdat DOVO hem moet onderzoeken in plaats van bijstand te verlenen aan een persoon in nood? Het leken mij legitieme vragen om te stellen als burger in een democratische rechtstaat.
Lees meer
28/07/2017, De Morgen –
Beste Bent,
Het spijt me dat ik jou deze brief moet schrijven. Eigenlijk zou ik hem aan de tijdsgeest moeten richten, die van woorden als kunst, intellectueel en elitair scheldwoorden heeft gemaakt, maar zich helaas vooral laat voelen en zelden expliciet uitspreekt. Dus vang jij de bui, als gezicht van een programma dat symptomatisch is voor onze tijd. Maar misschien is het net goed dat ik hem aan jou richt,
Lees meer
Onze tijd is ziek. De tijdsgeest heeft van woorden als intellectueel, elitair en kunst scheldwoorden gemaakt. In naam van de toegankelijkheid kortwieken we de kunst. Maar wie zich tegen de kunst keert, doet dat nooit in het belang van het publiek. Wie zich tegen de kunst keert, probeert te voorkomen dat zijn volk zich ontwikkelt.
LITERATUUR IS KUNST — De schrijver is een kunstenaar. Geen entertainer. Wie dat vergeten is: schrijf 100x,
Lees meer
07/06/2017, KnackFocus – De opgelegde werken in de Koningin Elisabethwedstrijd doen elk jaar stof opwaaien; hedendaags klassiek ligt moeilijk bij media en publiek. De editie van dit jaar leek eraan te ontsnappen, maar de laatste finale-avond was het alsnog prijs. “Laat ons eerlijk zijn, geen mens luistert naar die nieuwe muziek,” liet ex-kew-presentator Fred Brouwers zich ontvallen.
Voor de goede orde: Brouwers corrigeerde zijn slip of the tongue meteen en verklaarde zich een grote fan van het genre.
Lees meer
27/5/2017, DSOpinie – Omzichtiger omspringen met zelfdoding in fictie zou het aantal zelfdodingen kunnen doen afnemen. Daarom werkt de nabestaandenwerkgroep Verder samen met het kabinet Gatz een richtlijn voor fictiemakers uit, naar analogie met de bestaande regels voor de media. Maar is een zelfmoordaanslag dan geen zelfdoding? Moeten we niet even omzichtig omspringen met de berichtgeving rond terreur, schuilen daar niet dezelfde gevaren in?
Onlangs kreeg ik een mail van het Vlaams Audiovisueel Fonds: of ik wilde meewerken aan een bevraging over de manier waarop zelfdoding in fictie wordt getoond,
Lees meer
19/05/2017, DSL – De Kwestie. Het Vlaams Fonds voor de Letteren (VFL) maakte zopas de lijst bekend van auteurs die een werkbeurs voor 2017 krijgen. Vrouwen zijn daarin ondervertegenwoordigd. Enkele cijfers. Proza: 6 vrouwen op de 24 toekenningen; poëzie: 4 op 12; jeugd: 8 op 24; theater: 0 op 12; strip: 2 op 25; gemengde aanvragen: 4 op 12. Vrouwelijke auteurs zijn niet alleen in de minderheid, bovendien krijgen ze ook aanzienlijk lagere bedragen toegekend.
Lees meer22/3/2017, Mo*Magazine – Het stuk zoals het is verschenen kan je hier nalezen.
Niet elke gefrustreerde jongere wordt een terrorist. Gelukkig maar. Maar wanneer verandert afgunst in een irrationele, paranoïde obsessie waardoor jongeren in die mate het gevoel krijgen dat iedereen tegen hen is dat ze voldoende haat tegen de maatschappij ontwikkelen om terreurdaden te plegen? Gaea Schoeters kijkt voorbij het dominante veiligheidsdiscours om de gruwel te begrijpen.
Lees meer
DSReizen, 18/2/2017 –
Wie bij de Canarische eilanden enkel aan dikke Duitsers, beschonken Britten, beachresorts en bejaarden denkt, vergist zich schromelijk. De 7 eilanden vormen een waar wandelparadijs. Georganiseerd of DIY, op ’t gemakje of behoorlijk pittig, het kan allemaal. Wij testten La Gomera en Tenerife, en keerden meer dan tevreden terug.
Mijn lief vraagt niet veel. Een wandelvakantie volstaat. Wel graag door afwisselende landschappen, bij lekker warm weer en niet te ver vliegen.
Lees meer
DSWeekend, 4/2/2017 – Rutten wil het Salafisme bestrijden, De Roover de godsdienstvrijheid van de islam inperken. Tegelijkertijd wijzen experts, politie en justitie erop dat de diabolisering van de islam contraproductief werkt. Terwijl de politiek op mannen met baarden jaagt, krijgen politiediensten te maken met een nieuwe groep potentiële jihadi’s: blanke pubers die geen enkele band hebben met de islam, tot ze, razendsnel, autoradicaliseren. ‘IS is de bol.com voor instant bevrediging van persoonlijke frustraties.’
Lees meer
Rutten wil het Salafisme bestrijden, De Roover de godsdienstvrijheid van de islam inperken. Tegelijkertijd wijzen experts, politie en justitie erop dat de diabolisering van de islam contraproductief werkt. Terwijl de politiek op mannen met baarden jaagt, krijgen politiediensten te maken met een nieuwe groep potentiële jihadi’s: blanke pubers die geen enkele band hebben met de islam, tot ze, razendsnel, autoradicaliseren. ‘IS is de bol.com voor instant bevrediging van persoonlijke frustraties.’
Lees meer
DSLetteren publiceerde vandaag de lijstjes…
Ziehier mijn selectie voor 2016.
1 Welk boek van 2016 is voor u het hoogtepunt van het jaar?
2 Welk boek van 2016 had meer aandacht verdiend?
3 Welk boek moet een regeringsleider vandaag op zijn/haar nachtkastje hebben? (hoeft niet per se een boek van 2016 te zijn)
1- Oorlogcrimineel uit de Balkan vestigt zich in klein Iers dorpje en doet zich voor als gebedsgenezer.
Lees meerDSOpinie, 9/12/2016 –
“Als die indianen zo’n hekel hebben aan Amerika, moeten ze maar terugkeren naar Indië.” Melania Trump (Fox News FB Page)
De uitspraak van de toekomstige first lady, die overigens een hoax is, dook weer op nu de Sioux in North-Dakota hun slag thuishaalden: de omstreden pijplijn door hun land komt er niet. Of beter: voorlopig niet. Want de kans is groot dat Trump die beslissing straks terugdraait.
21/10/2016, DSOpinie –
“Of ik de verkiezingsuitslag ga aanvaarden? Dat zie ik dan wel. Ik hou het graag spannend.” Donald Trump
Amerikaans presidentskandidaat denkt dat hij een Afrikaanse dictator is. Trump vergat in het derde presidentsdebat even de schijn op te houden. Och, geef toe, democratie is overschat.
“Jullie vernielen mijn land, dus zal ik jullie doden.” President Duterte, Al Jazeera
Ook de Filippijnse president Rodrigo Duterte verliest de basisbeginselen van de democratie wel eens uit het oog.
DSOpinie, 30/09/2016 –
“N-VA heeft nalatenschap Volksunie helemaal verworpen.” CD&V-Kamerfractieleider Servais Verherstraeten, De Zondag
Blijkbaar vinden niet alleen Vuye en Wouters dat de N-VA zich te ver van zijn Vlaamse koers bevindt; ook Verherstraeten verbaast zich over het gebrek aan een communautair plan. Nochtans lijkt het erop dat de N-VA de ware geest van de VU meer dan ooit heeft teruggevonden: een partij die altijd een beetje barst voor België dat doet,
Lees meer
8/9/2016, DSOpinie – “Jonge kinderen zijn niet toegelaten in Auschwitz wegens de mogelijke traumatiserende taferelen. Bijgevolg biedt Outspot ook geen kinderkorting aan.” Outspot.be
Dat een button met “36% korting voor een driedaags verblijf met welkomstdrankje en wellness” op een foto van de barakken van Auschwitz plaatsen sowieso nogal smakeloos is, ook zonder kinderkorting, schijnt Outspot niet te storen.
“De goed geformuleerde zin is met de dood bedreigd.” Prince Charles
De Prins van Wales stoort zich wel aan de nefaste invloed van Twitter op the Queen’s English.
Lees meer
05/09/2016, DSOpinie – Cafépraat lijkt dezer dagen opgewaardeerd tot parlementair debat. En als politici cafépraat hanteren, waarom zou de man in de straat het dan moeten laten? GAEA SCHOETERS zoekt naar verklaringen voor het gemak waarmee brave burgers ongegeneerd grofheden spuien.
Even uit eigen ervaring: als IS een aanslag pleegt, krijg ik haatmail omdat ik in mijn krantencolumns altijd ‘die arme moslims’ verdedig. Quasi dagelijks word ik op grove wijze aangesproken op mijn seksuele voorkeur.
Lees meer
Motorrijder, september 2016 – Journaliste en schrijfster Gaea Schoeters reisde samen met grafisch vormgeefster en fotografe Trui Hanoulle (aka #de-ex) in zeven maanden tijd door acht (moslim)landen en rijdt sindsdien on & off-road door andere stukjes van de wereld.
Man-made
Een maandagsmodel. Zo noem je dingen waar iets aan hapert, omdat ze van de band gerold zijn voor de arbeiders hun eerste koffie op hadden. Maar onder motorrijdende vrouwen vervangen we Made-on-Monday wel eens door made-by-men.
Lees meer
Motorrijder, april 2016 –
Journaliste en schrijfster Gaea Schoeters reisde samen met grafisch vormgeefster en fotografe Trui Hanoulle (aka #de-ex) in zeven maanden tijd door acht (moslim)landen en rijdt sindsdien on & off-road door andere stukjes van de wereld.
Ouderwets heldendom
In 1981 zette Honda zijn eerste stappen in de zwaarste offroad-rally ooit: Paris-Dakar. 8500 kilometer duinen, modder en rotsen. Vrijwel meteen pikte de Africa Twin het hele podium in;
Lees meer
DSOpinie, 17/06/16 –
‘Leeuwen achter tralies na dodelijke aanslagen.’ De Standaard
De SWAT-teams kunnen er nog iets van leren: de daders van de aanslag in Orlando, de schietpartij in Frankrijk en de gijzeling in de Walmart werden bij hun arrestatie allemaal doodgeschoten. Nadat leeuwen in een nationaal park in India drie mensen doodden, werden 18 ‘verdachte’ katachtigen netjes verdoofd, gevangengenomen en opgesloten in kooien. Daar zal getest worden wie de menseneter is;
Lees meer
DSOpinie, 19/05/2016 –
Erdogan, wat is dat toch een leuke man. (De Volkskrant)
“Hij is innemend, sympathiek, kan tegen grapjes en kritiek”, “perfect de glooiing van zijn wang, alleen zijn arm is nogal lang”. Vrolijk rijmend steekt cabaretier Theo Maassen de draak met de Turkse President nadat een Duitse rechter zijn collega satiricus Jan Böhmermann verbood bepaalde delen van zijn gedicht over Erdogan nog voor te dragen. Wat natuurlijk genoeg is om Maassen op ideeën te brengen: “geitjes aaien maakt hem blij,
Lees meer
DSOpinie, 14/05/2016 –
Akkoord: banaliteit heeft bestaansrecht. Al is het maar voor het contrast. Maar om nu K3 te vergelijken met Haydn, die ook “met een volgehouden hoog niveau aan de lopende band schreef”, zoals Filip Huysegems vorige zaterdag in deze krant deed? Miguel Wiels kent zijn clichés en past die vakkundig toe, maar niet iedereen die een melodietje kan schrijven, is Haydn. Goed gedaan? Misschien. “Mooie bouwwerken van muzikaliteit?” Komaan.
K3 vs.
Lees meer
DSOpinie, 05/05/2016 –
“Als Duitse schepers en Border Collies zouden mogen stemmen, was de kandidatuur van Trump al binnen.” LA Times
A dog is a man’s best friend. Zelfs al is die man Donald Trump. Verbonden met sensoren keken de huisdieren van Republikeinse gezinnen naar video’s van de presidentskandidaten, terwijl hun geblaf en gekwispel werd geturfd. Trump scoorde vooral goed bij grote werkhonden met zijn stelling dat Chihuahua’s onbetrouwbare inwijkelingen zijn die kinderen bijten en rabiës verspreiden.
Lees meer
DSLetteren, 18/03/2016 – Beste Stefan Zweig,
Ik wilde vragen of u zelf eigenlijk een beetje tevreden was over uw in 1939 verschenen roman Ungeduld des Herzens? In deze, zoals dat heet, psychologische roman – die ik onlangs las in Engelse vertaling: Impatience of the heart – schetst u de vreselijke zielenstrijd van een kapitein in het leger van de Oostenrijks-Hongaarse Dubbelmonarchie.
Het speelt zich af aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog,
Lees meer
11/03/2016, DSOpinie –
“Geluidsdempers zijn eigenlijk gehoorbeschermers” (The Guardian)
Met dat trucje wil de Amerikaanse wapenindustrie de strenge reglementering voor de aankoop van geluidsdempers voor vuurwapens omzeilen. Want een vergunning voor een demper is veel moeilijker te krijgen dan voor een wapen: de wet voorziet een screening die 9 maanden kan duren en eist foto’s en vingerafdrukken van de kopers. Wie anders dan een huurmoordenaar gebruikt immers zo’n ding?
Lees meer
05/03/2016, DSMagazine – Het stuk zoals het is verschenen kan je hier nalezen.
Hoe slecht dat ook is voor het hart van mijn (schoon)moeder, ik heb een zwak voor reizen in ex-conflictgebieden. Niet uit ramptoerisme, maar omdat de mensen meestal echt blij zijn je te zien. Reizigers genereren niet enkel inkomsten, ze zijn ook nog eens de bodes van goed nieuws: ‘Kijk, toeristen! Nu is de oorlog echt voorbij.’
Op papier is Sri Lanka al sinds mei 2009 oorlogsvrij,
Lees meer
29/01/2016 –
‘Waren de Joden die in de jaren ’30 op de vlucht sloegen voor de nazi’s ook een “troep migranten”? – The Independent
Vergelijken met de jaren ’30 is onkies. Dat doet men niet, voor de sereniteit van het debat. Reductio ad Hitlerum roept diegene die zich aangevallen wordt dan, en verklaart daarmee de beschuldiging ongeldig. Maar zo bedoelde de Amerikaanse filosoof Leo Strauss het niet helemaal, toen hij de term bedacht.
Lees meer
16/01/2016, DSOpinie
“ —“
Soms is wat er niet staat, opvallender dan wat er wel staat. Toen de regering een jaar geleden, na de aanslagen op Charlie Hebdo, de wet aanpaste om de aanwezigheid van het leger op straat juridisch te regelen, klonk er nog (weliswaar gematigd) protest. Cartoonist Lectrr lanceerde zijn zonder-soldaat-straat, CD&V-minister Kris Peeters ging winkelen met zijn vrouw om duidelijk te maken dat het met dat terrorisme allemaal wel meeviel en riep zijn collega’s op tot klagen over al dat kaki op straat.
Motorrijder, januari 2016 – Het artikel zoals het is verschenen kan je hier nalezen.
Ik hou niet van reizen in Europa: te druk, te duur, te vol. Verwend als ik ben, heb ik mijn landen het liefst ruig en leeg, met weinig mensen, uitgestrekte vergezichten en eindeloze off-road wegen. Dat vind je hier nergens meer. Dacht ik. Tot ik Portugal leerde kennen. Het was love at first ride.
De nachtboot brengt ons van Saint-Nazaire in Bretagne naar Gijon in Noord-Spanje.
Lees meer
2015, DSLetteren –
23 oktober 2015, Shetland
Dag John,
Thuis zijn is zo’n heerlijke vakantie – zelfs al was het maar een weekje voor ik er weer vandoor moest!
Op weg naar de luchthaven kwam ik voorbij Burra Motors. Stephen, die net een blauwe pick-up aan het keren was, stopte net lang genoeg om zijn duim naar me op te steken. Stephen staat nooit twee minuten na elkaar stil.
Lees meer
18/12/2015, DSLetteren – Wat is het boek van 2015, welk boek krijgt van u een tweede kans en welk boek symboliseert voor u bij uitstek het goede leven? Dat waren de vragen. Ziehier mijn antwoorden.
1- In Prisons schetst Sebastién Van Malleghem een ontluisterend beeld van de dagdagelijkse tristesse in onze Belgische gevangenissen. Drie jaar lang fotografeerde hij er: een poging de gevangenismuren open te breken en de filmclichés te vervangen door de realiteit.
Lees meer
18/12/2015, DSOpinie –
“Neem die ‘totale oorlog’ tegen IS nu maar niet te ernstig. Ze menen het niet echt.” (Slavoj Zižek, The New Statesman)
Robert Fisk noemde de bombardementen op de Islamitische Staat eerder al ‘goede televisie’, Slavoj Zižek doet er nog een schepje bovenop. Schijnmanoeuvres, dat zijn het. Zetten in een heel andere oorlog. Van Europa en de VS tegen de Russen en van sjiieten tegen soennieten. Want terwijl we IS bombarderen,
Lees meer
5/11/2015, DeStandaardOpinie – het stuk zoals het is verschenen kan je hier nalezen.
‘Londense mist: metafoor of cliché?’ (The Guardian)
Zowat alle Britse kranten wijdden een flink stuk aan de hoofdstedelijke herfstnevelen. The Guardian koos de origineelste insteek: het boekenkatern. Terecht, want niets is zo mistig als de Engelse literatuur: van Dickens tot Henry James, van Jack The Ripper tot Sherlock Holmes, allemaal waden ze door de erwtensoep. Maar als een weertype zo vaak voorkomt dat het een stijlfiguur wordt,
Lees meer
Oktober 2015, motorrijder – nalezen kan hier.
Hoogspanning
Af en toe moet een mens zijn vooroordelen eens opzij zetten. Of op zijn minst controleren of ze wel ergens op gebaseerd zijn. Anders zou geen enkele overland-reiziger proberen rond de wereld te rijden, uit angst van die platte schijf af te vallen. Dus toen Trui vroeg of ik mee een elektrische motor ging testen, zei ik ja. Ook al zijn dat eigenlijk brommers voor geitenwollensokkenwatjes.
Lees meer
30/10/2015 – DSLetteren,
Briefgeheim
Beste Vlaamse schrijver, schrijfster en alles daartussen,
aangezien we elkaar zelden treffen in de kleedkamers van de literatuur waar we onder de douche elkaars zitwonden vergelijken en vingerblaren tonen, waarna we in de cafetaria opscheppen over hoeveel woorden per dag we typen en hoeveel uitgeverijen ons per dag afwijzen (Mijn persoonlijk record is drie keer nee uit Nederland op 1 etmaal), schrijf ik deze brief met deze simpele vraag: wat is het plan?
Lees meer
09/10/2015, DSLetteren –
Beste Ursula le Guin,
Dankjewel. Om de vonk te zijn voor de avonturen van mijn verbeelding. Al in het eerste boek van jou dat ik las, ‘Machten van Aardzee’, namen je verhalen me mee naar plaatsen die veel gedurfder waren dan nog-lang-en-gelukkig. Ze rekten de spieren van mijn jonge geest in alle mogelijke interessante richtingen. Die speurtochten maakten me ontzettend gelukkig. En dat doen ze nog steeds.
Ik had je boeken van me af kunnen schuiven.
Lees meer
9/10, DSOpinie –
‘Waarom maakten we die deal?’ (x3)’ (Channel Four News)
Niemand die zo vaak zo onelegant in het nieuws komt als Brits premier David Cameron. #Piggate is nog niet verteerd, of hij zit alweer te spartelen als interviewer Jon Snowl hem vraagt waarom hij Saudi-Arabië niet interpelleert over de geplande onthoofding en kruisiging van een 17-jarige jongen. Cameron repliceert dat hij het ‘niet eens is met dat beleid.’ Nu heeft Snowl beet: hoe rijmt de premier dat met het feit dat het Verenigd Koninkrijk de kandidatuur van Saudi-Arabië voor de mensenrechtencommissie van de VN beloofde te steunen?
Lees meerToen ik Cynthia Voigt een brief aan een ander auteur te schrijven, kreeg ik prompt drie brieven. Voor #DSLetteren kozen we Voigt-schrijft-Voigt, maar de andere twee zijn te mooi om ongelezen te blijven. Hierbij dus Voigt schrijft Shakespeare & Voigt schrijft Rowling. Zomaar, voor niets. #freeread
Esteemed WS,
Of course I celebrate you, with admiration and delight. Anybody who writes in the English language does (or they should), but that isn’t why I’m writing.
Lees meer
25/09/2015, DSLetteren –
Beste Cynthia Voigt,
Wat denk je eigenlijk dat je aan het doen bent door jezelf in dezelfde categorie te plaatsen als William Shakespeare en Jane Austen of zelfs nog maar E.B. White, gesteld dat we, om het overzicht te bewaren, alle vertalingen, essayisten en dichters uitsluiten? En begin nu niet de lange lijst van middelmatige of slechte schrijvers op te dreunen; je weet best wat ik bedoel.
Met nieuwsgierige achting,
Lees meer
DSOpinie, 25/09/2015 –
‘Eindelijk weten we waarom Kermit en Miss Piggy uit elkaar zijn.’ (Scottish TV)
#Piggate stuwde de creativiteit van de Britse pers naar ongekende hoogtes; de potentiële seksuele escapade van premier David Cameron met een dood varkentje prikkelde de journalisten tot een ware ejaculatie aan taalgrapjes. Geen krantenkop zonder zwijn; het verhaal is dan ook zo sappig is als ontbijtspek. Akkoord, Cameron heeft ernstiger dingen op zijn geweten dan dit uitschuivertje uit zijn studententijd -een half miljoen Britse kinderen gleed onder zijn bestuur onder de armoedegrens- en de biografie bevat ook een paar pittige politieke schandaaltjes.
Lees meer
21/09/2015, DS –
‘Journalistieke fotografie moet mensen de realiteit tonen die ze niet willen zien,’ vindt fotograaf Sébastien Van Malleghem. Dus richtte hij zijn camera op het leven achter de gevangenismuren, een deel van de samenleving dat we liever niet zien. Drie jaar lang deelde hij de cel van gedetineerden in 12 Belgische gevangenissen. In Wallonië, Brussel en Vlaanderen, bij mannen en vrouwen, langgestraften en geïnterneerden. Het leverde geen fraai beeld op van de Belgische justitie.
Lees meer
19/09/2015, DSLetteren – Beste Karel Čapek,
ongeveer anderhalf jaar geleden vatte ik een postume verliefdheid voor u op. Het had eerder kunnen gebeuren. Uw Oorlog met de salamanders was al twee jaar onaangeroerd in mijn bezit toen de Tsjechische vertalingen van mijn eigen boeken me nog eens naar uw land haalden en ik besloot uw meesterwerk onderweg te lezen. Ik heb geen idee hoe druk het die dag was in het vliegtuig van Brussel naar Praag en in de treinen van Praag naar Brno en terug –
Lees meer
29/08/2015, DSWeekblad – Talking Deads – Een gesprek zoals het had kunnen verlopen tussen Caresse Crosby, de vrouw die de bh uitvond en Hemingway ontdekte, en Gaea Schoeters, schrijfster.
Caresse Crosby. Geen mens die haar nog kent, maar ooit kende zij iedereen. Samen met haar man Harry gaf ze Joyce, Hemingway en D.H. Lawrence uit voor iemand ooit van hen had gehoord. De hele kunstwereld, van Dali tot Cartier-Bresson, frequenteerde hun feestjes. En hun bed.
Lees meer
21/08/2015 , DSAvond –
Rabotwijk, Gent. Een homokoppel wordt lastiggevallen door buurtbewoners. De gemoederen lopen zo hoog op dat ze de politie bellen, aan wie ze melden dat ze al maanden beledigd en bedreigd worden. Die repliceert “dat ze het allemaal niet zo serieus moeten nemen.” Het is waar. We moeten niet overdrijven. Hun huis werd niet in brand gestoken, en ze zijn niet fysiek mishandeld. Waar zeuren ze over? Homo’s hebben het hier toch goed,
Lees meer
21/08/2015, DSLetteren – Afgelopen weekend werd ik uit een boekhandel gegooid. Zondere pardon. Schrijver of niet. Zoiets was me niet meer overkomen sinds mijn leraar Engels me 25 jaar geleden de klas uitzette omdat hij de Henry Miller op mijn leeslijst geen literatuur maar porno vond. Deze keer lag het aan George Orwell. In een Parijse boekhandel was mijn oog gevallen op een boekje met de verleidelijke titel Books vs. Cigarettes, waarin hij zich afvraagt waarom mensen lezen een dure,
Lees meer
Slauerhoff, mijn dode kameraad,
Een jaar geleden, het was tijdens de Museumnacht in mijn woonplaats Den Haag, stond ik onverwachts weer oog in oog met jouw handschrift. Weer, want tijdens mijn studietijd in Leiden heb ik heel wat uren doorgebracht in de speciale afdeling van de universiteitsbibliotheek waar je, onder strenge bewaking, zeldzame drukken en handschriften mocht inzien. Hier lagen enkele van de schriftjes waarin jij Het verboden rijk en Het leven op aarde hebt geschreven,
Lees meer
DSLetteren, 17/07/2015 –
Beste Philip Roth,
Het is nu tweeënhalf jaar geleden dat je met veel aplomb het einde van je schrijverscarrière wereldkundig maakte. Je schreef een oeuvre met een meesterwerkdichtheid die zelden vertoond is. Toegegeven, die laatste paar kortere romans, novelles eigenlijk, haalden het niet bij de majestueuze boeken die je in de jaren negentig zo ongeveer om de twee jaar de wereld inzond. Misschien lag dat aan de ouderdom.
Lees meer
DSOpinie, 26/06/2015 –
Ons land heeft de neiging gefaald beleid te recycleren. Om nadien verbaasd te zijn dat het eigenlijk toch niet werkt. (NAVO-stafofficier Roger Housen in De Standaard)
Zelden werd de Belgische politieke volksaard bondiger samengevat. Waarom zou je een fout één keer maken, als je diezelfde fout ook twee keer kan maken? Housen is niet zo onder de indruk van de precisiebombardementen die het Belgische leger uitvoert; vaak bezorgen ze ons meer problemen dan ze oplossen.
Lees meer
DSLetteren, 10/07/2015 –
Beste Emily Brontë,
Ik was nog maar een tiener toen ik je leerde kennen. We moesten boeken van een leeslijst lezen, en ik koos altijd 19e-eeuwse romans, want ook al waren die dik en moeilijk, ze hadden tenminste een verhaal. Zo kwam ik eerst bij je zus terecht, want Jane Eyre is echt iets voor pubermeisjes –zo’n romantisch en mysterieus verhaal. Later ontdekte ik dat er nog een Brontë-zus was,
Lees meer
DSOpinie, 29/05/2015 –
“Throughout my youth, adolescence and young adulthood, it was a criminal offense to be gay.” (Senator David Norris in de New York Times)
Voor wie te jong is om het zich te herinneren: ooit was homoseksualiteit ook in Europa verboden. Ierland haalde het pas in 1993 uit de strafwet. Maar het kan verkeren, wist Bredero al: de Ieren keurden vrijdag met een meerderheid van 62% het homohuwelijk goed en deden dat als allereerste land met een volksraadpleging.
Lees meer
DSLetteren, 29/05/2015 – Geachte Charlotte Brontë,
Beste Charlotte,
Telkens wanneer ik van Brussel-Centraal naar de plek wandel waar ik lesgeef, is er even de vraag of de kasseien waarop ik mijn voeten plaats dezelfde zijn als die waarop jij liep toen je in Brussel verbleef. Welke schoenen droeg je? Zaten ze gemakkelijk? Je was ernstig bijziend. Had je je bril op? Kon je met die bril wél goed zien? En wat zag je dan?
Lees meer
DSLetteren, 22/05/2015 – Beste meneer Wilmink. Lieve Willem.
Ik noem jou u.
U bent dood en dan voelt je en jij wat ongepast. Hoewel u eigenlijk ook een volwassen jongetje was en daarbij voelt u weer vreemd. Maar op dit moment bent u vooral dood, dus toch u.
Dat er een plek is waar u nu bent, daar geloven wij allebei niet in. Dus u hebt ook niet meegekregen hoe ik met mijn lief in een auto zat en haar uw lied ‘Voor een verre prinses’
Lees meer
13/05/2015, DSMagazine.
‘Welcome to my country!’
Het is een mooie, warme avond, en dus is het druk in het park rond Artist House. De terrassen zitten vol, kinderen rennen in het rond, op de paadjes flaneren koppeltjes. Op het trapje voor de ingang van het museum zitten jonge kunststudenten te kletsen. Tot een jongen met halflang haar zich losmaakt uit het groepje, opstaat en zomaar, uit het niets, een gedicht van Hafez begint te declameren.
Lees meer
08/05/2015, DSLetteren – Mevrouw de Crayencour, ik schrijf u een korte brief. Ik weet niet of u dat op prijs stelt. Ik durf dat te betwijfelen. Ik heb altijd gedacht dat u het niet zo begrepen hebt op valse gezelligheid. Eerlijk gezegd: ik was ooit bang voor u. Ik leerde uw werk in verschillende fases van mijn leven kennen. Nauwelijks achttien was ik toen ik aan de universiteit het wonderlijke ‘Nouvelles orientales’ te lezen kreeg.
Lees meer
DSLetteren, 10/04/2015 –
Beste mr. Johnson,
Omdat ik wist dat er bij de uitgeverij in Haarlem nog dozen vol van uw Jezus’ Zoonstonden, heb ik in de loop der jaren een stuk of wat van die dozen besteld en uitgedeeld aan vrienden en bekenden zoals een priester hosties op de tong legt; beiden delen we hapjes Jezus uit. Ik moet er meer dan honderd weggegeven hebben. Jezus redt.
Het is een zeldzaam boek.
Lees meer
27/3/2015, DSLetteren – BRIEF AAN GEORGES SIMENON
Cher Maître,
Ik ben nu ouder dan jij toen je ophield met schrijven, en toch heb ik nog plannen voor nieuwe boeken, en blijf jij voor mij een motor van literaire creatie, vruchtbaar en verontrustend tegelijk, wiens werk een gloed van intelligentie uitstraalt – een goed beloond man, met miljoenen lezers, maar eigenlijk ontevreden. Geen wonder dat je wordt genegeerd door universiteiten en dat zoveel mindere schrijvers een hekel aan je hebben.
Lees meer
DSOpinie, 27/03/2015 – Scoop
“Al Jazeera Covered The Fourth Anniversary Of The Syrian Civil War. No One Read It.” (Huffington Post)
Voor het geval het ook u ontging, de oorlog in Syrië kostte intussen aan meer dan 210.000 mensen het leven, verdreef bijna 11 miljoen mensen uit hun woonst en liet een land in puin achter. Al Jazeera publiceerde naar aanleiding van de “verjaardag” van de oorlog een uitgebreide artikelenreeks.
20/03/2015, DSLetteren – Beste Barbara Newhall Follett,
Mocht je nog leven, dan ben je deze week 101 geworden. Erg onwaarschijnlijk, maar goed, aan waarschijnlijkheid heb jij sowieso een broertje dood.
Je verdween in een tijd dat mensen nog konden verdwijnen, gewoon, door op een dag weg te lopen uit je leven en er niet meer toe terug te keren. Dat was in 1939, je was bijna zesentwintig. Je echtgenoot wachtte twee weken voordat hij naar de politie ging,
Lees meer
07/03/2015 – DSWeekblad. Elke generatie krijgt de porno die ze verdient.
‘Moet je eer betuigen aan een vulkaan?’ Experte Annie Le Brun, curator van de net afgelopen de Sade-tentoonstelling in Musée d’Orsay, benadert de Markies als een natuurfenomeen dat even gruwelijk als indrukwekkend is.
Lees meer
27/02/2015, De Standaard – Scoop
‘The Spy Cables: A glimpse into the murky world of espionage’(Al Jazeera Online)
In de week van de Oscars mag het iets meer zijn, moeten ze bij Al Jazeera gedacht hebben. Het filmpje waarmee ze hun onderzoek over de gelekte documenten van diverse inlichtingendiensten aankondigen, lijkt wel de trailer van een van de betere seizoenen van 24. Door een sleutelgat zien we handen in een duister kantoor in documenten bladeren.
Lees meer
13/12/2014, DSReizen – Dat ze zo graag het noorderlicht wil zien, zegt mijn mama op een zomerzondag. (Vreemd, denk ik, want ze houdt niet van de kou. Misschien vanuit een dekstoel op een cruiseschip, onder een dekentje of zo.) Maar dat ze weet dat wij wildebrassen zijn en meer houden van wat actie. Dus of we zin hebben om een weekje mee te gaan hondensleeën, in Fins Lapland? Abso-f ***-ing-lutely, mam!
Het volledige reisverhaal ‘Op de Lappen’
Lees meer
12/12/2014, DSLetteren – ‘Al twintig jaar ben ik bezig met bujinkan en ninjutsu. Ik heb er volstrekt geen talent voor, maar als je voldoende zelfdiscipline kweekt en je erop toelegt, kom je ergens. Een geruststellende gedachte is dat, want dan komt het ook wel goed als je je toelegt op iets waarvoor je meer talent hebt.’
‘Bujinkan is een Japanse krijgskunst die teruggaat tot rond 1100 en zich in de loop der eeuwen heeft ontwikkeld naar moderne vormen van zelfverdediging.
Lees meer
Rijden op de maan zal wellicht voor eeuwig een utopie blijven voor motards. Wij gingen voor the next best thing: rijden in een maanlandschap. Het toeval dropte ons op Lanzarote, een beetje pech voegde daar nog een chopper aan toe, en voor we wisten stoven we met Ma-ma-My Marauder door de duinen in het spoor van Bassie & Adriaan.
Dat ze het beu is, al die regen en die kou, verkondigt Ann-Sofie op een kille februariochtend.
Lees meer
Journaliste en schrijfster Gaea Schoeters reisde samen met grafisch vormgeefster en fotografe Trui Hanoulle (aka #de-ex) in zeven maanden tijd door vijftien (moslim)landen en rijdt nu samen met #hetlief on & off-road door andere stukjes van de wereld. Vorige maand reisde ze samen met Trui door Oost-Europa.
Olifantenkermis
Niet alleen de wereldeconomie heeft last van een onstuitbaar geloof in groei; het ‘More Is Better’-virus houdt ook de motorwereld in zijn greep.
Lees meer
24/10/2014, DSLetteren – Jongeren worden overspoeld door internetporno, maar seks in kinder- en jeugdboeken blijft een gevoelige kwestie. Ook voor auteurs. Het was Floortje Zwigtman die op FB de vraag opwierp: ‘Er zijn zoveel ongeschreven regels. Hoe oud moeten personages zijn voor ‘de eerste keer’? Wat mag net nog wel, wat mag net weer niet? Hoe lossen jullie het op?’ Meteen regende het reacties van collega’s. De vraag leeft, zoveel is zeker.
AIDAN CHAMBERS – DE STAMVADER
‘Sommige van mijn boeken zijn hier en daar verboden;
Lees meer
24/10/2014, DSLetteren –
Het succes van De voorlezer maakte van Bernard Schlink een bestsellerauteur. Ook zijn nieuwe boek kwam op één binnen in de lijstjes. De nuchtere jurist haalt zijn schouders op bij al dat succes. “Natuurlijk is dat leuk. Maar ik schrijf gewoon graag. Echt graag.”
Bernhard Schlink (70) is net van het vliegtuig gestapt als hij binnenwandelt bij uitgeverij Cossee in Amsterdam. Voor het interview bekijkt hij snel de promo-affiche voor zijn nieuwe boek De vrouw die de trap afdaalt,
Lees meer
24/10/2014, DSLetteren – “Ik ben iemand die heel traag wakker word, dus aan het begin van de dag wandel ik altijd een beetje door de living en door mijn bureau. Zo zie ik vanzelf alle maskers en beelden die ik heb meegesleept van mijn antropologische trips, en daar sta ik dan met mijn espresso bij te mijmeren. Soms praat ik zelfs hardop tegen zo’n beeld; dat is voor mij een manier om mijn hersens en mijn lijf op gang te trekken.”
“Ik gebruik twee schrijftafels,
Lees meer
31/10/2014 – DSLetteren – “Als twaalfjarig kereltje fietste ik naar alle gemeentehuizen in de omtrek, vastbesloten mijn stamboom te maken. Ik dook in de geschiedenis van de familie Van Loo en vele andere families; de resultaten van mijn zoektocht bundelde ik in mijn allereerste ‘boekje’. Uiteindelijk ben ik uitgekomen bij Joseph Van Loo, de vader van mijn betovergrootvader, geboren te Heist-op-den-Berg in 1801. Zijn in het Frans opgestelde geboorteakte was mijn eerste contact met Franse taal en cultuur buiten de schoolcontext.
Lees meer
DSLetteren, 03/10/2014 –
“Ik heb geen enkel ritueel. Ik ben heel gevoelig voor bijgeloof, maar wil als een rationeel verlicht mens leven, dus ik probeer dat te vermijden. Op mijn bureau staat wel een kleine uil die op een boek zit; die heb ik meegenomen uit het huis van mijn overleden pleegmoeder. En ook een beeldje van de hindoeïstische olifantengod Ganesha, van wie men zegt dat hij obstakels uit de weg ruimt; dat heb ik van mijn biologische moeder gekregen.
Lees meer
DSLetteren, 20/06/2041 – “Mijn schrijfgewoonten, waarmee ook de vorm van mijn gedichten samenhangt, zijn meermaals gewijzigd naargelang mijn levensomstandigheden. Er was een tijd dat ik thuis achter mijn computer op bestelling vertalingen maakte; toen ben ik lange gedichten in vrije vers beginnen te schrijven. Heel eenvoudig, door wat ik op dat moment beleefde op te tekenen in een tekstbestand, in een apart kolommetje.’
‘In een latere levensfase reed ik alsmaar mijn zoontje in een kinderwagen rond;
Lees meer
DSLetteren, 26/09/2014 – “Een echt geheim heb ik niet. Er zijn wel wat voorwaarden die vervuld moeten zijn om te kunnen schrijven. Het is niets spectaculairs, maar het is mijn methode.”
“De eerste voorwaarde is een uitgeslapen hoofd, iets wat in mijn geval niet zo evident is. Nochtans weet ik heel goed dat je niet kan schrijven als je niet goed of niet genoeg geslapen hebt. In het verlengde daarvan kan je bedenken dat je dus voldoende rust moet inbouwen,
Lees meer
Journaliste en schrijfster Gaea Schoeters reisde samen met grafisch vormgeefster en fotografe Trui Hanoulle (aka #de-ex) in zeven maanden tijd door vijftien (moslim)landen en rijdt nu samen met #hetlief on & off-road door andere stukjes van de wereld. Vorige maand ging ze samen met Trui terug naar haar grote liefde: Iran.
Jeugdvriendin
Zeven jaar was het geleden. Bijna acht. Het voelde een beetje als een ontmoeting met een jeugdvriendin, die je lang niet meer hebt gezien,
DSWeekblad, 20/09/2014 – ‘De gedroomde androgyne Hamlet’, ‘haar kenmerkende krachtige lichaamstaal’, ‘één van de grote talenten van haar generatie’. We citeren ook maar de jury van de Theo d’Or. Abke Haring won die prestigieuze toneelprijs voor beste actrice. ‘Ik ben nu wel klaar met de moedermoord.’
Op witte sneakers en in een rood truitje komt ze ontspannen aanlopen. Van ver heeft ze iets van een kwajongen. Of een knaapje. Abke Haring kreeg de prijs voor beste vrouwelijke rol van het voorbije theaterseizoen dan ook voor dé mannenrol der mannenrollen.
Lees meer
DSLetteren, 18/09/2014 – “Ik draag al tien jaar dezelfde muts terwijl ik teken. Het is een lelijk ding, maar zonder die muts lukt het me niet, het is echt een noodzakelijk kwaad. Mijn vrouw smeekt me al jaren om eens een modieuzer model te kopen, als ik dan toch echt met die muts moet tekenen, maar dat werkt niet, het moet echt die muts zijn. Gelukkig ziet niemand ooit hoe ik achter mijn tekentafel sta,
Lees meer
After publication of the non-interview, I sent Cynthia Voigt the PDF. And recieved one more email:
Dear Gaea Schoeters-
I couldn’t read anything more than the names in it, but the idea of it, and especially the arrangement of the photographs, makes me very happy. It seems perfect for a writer-teacher-mother-grandmother, don’t you think? All those roles in which if you do it well enough, somebody else stands at center stage.
Lees meer
DSLetteren, 12/09/2014 – Beste, Helaas voor u (maar misschien niet voor mij, want fetishes en andere voorwerpen / gewoontes / voorkeuren die je in staat stellen te schrijven zijn, mijns inziens a)geen teken van een goede geestelijke gezondheid die nodig is om te voldoen aan het klassieke Griekse principe van meden agan (alles met mate) dat nodig is voor een goed geleid leven en b) behoorlijk onhaalbaar in de chaos van mijn leven, die met de jaren steeds groter is geworden) ben ik me erop aan het toeleggen steeds flexibeler te worden over waar en wanneer ik werk,
Lees meer
DSLetteren, 05/09/2014 – ‘Vroeger zaten mijn achterzakken altijd vol papiertjes met losse ideeën. Dat was een uitvloeisel van mijn reportagewerk; daar kweek je de gewoonte staakwoorden te noteren. Sinds kort heb ik die blaadjes ingeruild voor dit prachtige lederen schrift, dat ik van mijn gezin heb gekregen. Ze hebben het in Volterra voor me gekocht, waar ik ook getrouwd ben. Nu ga ik nergens meer heen zonder het mee te nemen.’
‘Wat erin staat?
Lees meer
12/07/2014, DSWeekblad – Villa Hellebosch met Stef Aerts & Rinus Van de Velde.
Het stuk zoals het verschenen is kan je hier nalezen.
De inleidende Eerst dit vind je hieronder (in de volledige versie).
Van droom en daad en resultaat
‘Wat een mooie plek. Ik kom bijna nooit uit Antwerpen dus je vergeet soms dat dit ook België is.’ Met oprechte verwondering kijkt beeldend kunstenaar Rinus Van de Velde naar de glooiende heuvel achter Villa Hellebosch,
Lees meer
12/07/2014, DSWeekblad – ‘Wat een mooie plek. Ik kom bijna nooit uit Antwerpen dus je vergeet soms dat dit ook België is.’ Met oprechte verwondering kijkt beeldend kunstenaar Rinus Van de Velde naar de glooiende heuvel achter Villa Hellebosch, waar net het hooi wordt binnengehaald. Ook theatermaker Stef Aerts geniet van de rust. ‘En hier kun je komen werken? Dat ga ik onthouden.’
Het is moeilijk om door de waan van de dag de mannen van morgen te zien.
Lees meer
DSWeekblad, 14/06/2014 – ‘Ik ben altijd bang geweest ooit met een potteke aan het station te belanden.’ Dus sliep fotografe Trui Hanoulle een jaar lang elke maand een nacht op straat, tussen de Gentse daklozen, en bleef hen daarna nog twee jaar volgen. Omdat ze wou weten wie die gasten waren. Behalve daklozen. Een blik achter het clichébeeld van Cara-pils en bedelbordjes.
Drie centimeter hoog zijn ze, de stalen pinnen waarmee de eigenaars van de luxeflats in Southwark Bridge Road de daklozen uit hun portiek proberen te houden.
Lees meer
DSLetteren, 06/06/2014 – ‘Kennen jullie dat in België, gloppen? Dat zijn kleine steegjes op Vlieland, waar je je in kan verstoppen. Mijn werkkamer is een soort gloppenhol, een gangenstelsel: in de ene glop schrijf ik, in de andere lees ik, één staat vol poëzie en een andere vol met Reve… en ik heb er een die Groene Weide heet.’
‘En ik heb er een die Groene Weide heet. Daar staat een groene hoekbank,
Lees meer
Motorrijder Touren, april 2014 – Journaliste en schrijfster Gaea Schoeters reisde samen met grafisch vormgeefster en fotografe Trui Hanoulle (aka #de-ex) in zeven maanden tijd door acht (moslim)landen en rijdt nu samen met #hetlief on & off-road door andere stukjes van de wereld. Pech onderweg, daar weet ze alles van…
Ik weet het, ik zoek het zelf. Ik rijd met een oude motor, sommigen zouden durven zeggen een ietwat versleten motor,
Lees meer
Motorrijder Touren, april 2014 – Je moet niet op naaldhakken aan een bergwandeling beginnen, dat weet elk weldenkend mens. Parisiennes doen het toch (en ze blijven nog overeind ook), maar Britten kiezen voor gepast schoeisel. Die lopen zelfs op stevige stappers door Parijs. Meer nog, ze hebben er een woord voor: sensible shoes. Ik weet het nu zeker: diep vanbinnen is #hetlief een Parisienne. Want zij moest en zou haar nieuwe motor –net zoals dat gaat met nieuwe schoenen- meteen uittesten.
Lees meer
De Standaard Opinie, 15/04/2014 – ‘Ik heb nog nooit een echt lijk of een vrouwentepel gezien. Dat komt ervan, als je in een doodlopende straat woont.’ Welkom in de wereld van Adrian Mole, 13 ¾ jaar. Zijn tienerjaren zijn intussen helaas al lang voorbij, en ook zijn eigen dood zal hij nooit meemaken, nu zijn geestelijke moeder, Sue Townsend, overleden is.
Ach. Adrian. Geen andere puisterige tiener heeft ooit zoveel harten beroerd. Nochtans had hij zelf vooral liefdesproblemen: hoe moest hij,
Lees meer
11/04/2014, DSLetteren – ‘Eén boek vergezelt mij altijd bij het schrijven: Girlfriend in a coma van Douglas Coupland. Het ligt altijd op mijn bureau, binnen gezichtsveld; door de jaren heen is het een soort van talisman geworden.’
‘Ik bezit er meerdere exemplaren van, in het Engels en in het Nederlands, en ik heb het zeker al vier, vijf keer gelezen in beide talen, omdat het een boek is waar eigenlijk alles inzit wat met schrijven mogelijk is.
Lees meer
DSOpinie, 08/04/2014 – No one, no one, no one can get in the way of what I’m feeling, zong Cristina Scuccia, en prompt drukten alle juryleden van het Italiaanse The Voice hun knop in. Om helemaal uit hun dak te gaan toen ze zich omdraaiden, want de stem achter het populaire nummer van Alicia Keys kwam van een zingende, swingende non.
Onwaarschijnlijke helden. Mensen die zich weten te onttrekken aan de wetten van het voorspelbare.
04/04/2014, DSLetteren – ‘Ik heb nog altijd het gevoel dat ik moet werken tijdens de kantooruren, want dat het anders geen werken is. Dat is een soort verplichting. Dus zodra ik een halve dag de tijd heb, installeer ik mij voor de computer, en doe de documenten open waarin gedichten staan die niet af zijn. Die heb ik altijd, want dichten is niet iets wat je wat je van negen tot twaalf en van één tot vijf kan doen.
Lees meer
KnackFocus, 05/03/2014 – Milly, piekfijn aangekleed en fresh as a daisy, waadt door de restanten van een uit de hand gelopen feestje en wekt Warren, die in de zetel zijn roes ligt uit te slapen. Een frisse douche zit er niet in, want in bad ligt Jerry, de vader van Egg, met een al even grote kater. Warren vraagt Anna om hulp, want Jerry is haar minnaar. Of was, want Anna ligt intussen in bed bij Miles.
Lees meer
DSLetteren, 28/02/2014 – ‘Zonder mijn notitieboekjes kan ik niet schrijven. Het zijn een soort plagiaatschriftjes waarin ik woorden en uitdrukkingen uit alle mogelijke teksten heb opgeschreven; dat kunnen zinnen uit een boek van Nietzsche, Mulisch of Claus zijn, maar evengoed fragmenten uit een krantenartikel.’
‘Vroeger had ik de gewoonte voor ik begon te schrijven altijd een uur of twee te lezen, en daarbij de mooie woorden te onderlijnen waarvan ik niet zeker wist of ik ze zelf zou gebruiken.
DSLetteren, 07/02/2014 – ‘Op mijn desktop staan altijd een heleboel onafgewerkte verhalen, die ik van tijd tot tijd weer opneem. Ik begin nooit te schrijven op een blanco pagina, met het gevoel dat ik iets ‘moet’ schrijven. In plaats daarvan schrijf ik de dingen gewoon op als ze bij me opkomen, wat die gedachten ook zijn: een zin, een idee, een stukje dialoog dat ik ergens gehoord heb of iets dat ik ergens gelezen heb.’
‘Ik ben fanatieke notitienemer,
Lees meer
DS WEEKBLAD, 25/01/2014 – Over twee weken gaan in Sotsji de duurste Winterspelen ooit van start. Begin deze week liet een terreurbeweging weten dat er voor de toeristen cadeautjes zullen klaarliggen. Arnold Van Bruggen en Rob Hornstra, die vijf jaar lang de woelige regio doorkruisten, zijn niet verwonderd. ‘Daar de Spelen organiseren, is echt de kat op het spek binden.’
Journalist en documentairemaker Arnold Van Bruggen en fotograaf Rob Hornstra zijn nog daas van de nachtvlucht als ik hen op Schiphol ontmoet;
Lees meer
DSOpinie, 04/12/13 – ‘In een ideale wereld zou ik dit filmpje niet moeten maken, het zou er niet toe mogen doen, maar dat is niet zo, en dus wil ik liever dat jullie het van mij horen.’ Zo kondigde Olympisch schoonspringer Tom Daley zijn coming-out aan in een Youtube-filmpje dat hij maandag zelf tweette. De video is intussen al vijf miljoen keer bekeken.
‘Daley is gay, Usain Bolt is black, the Pope is catholic.
Lees meer
DSOpinie – 29/11/2013. ‘Ik heb plots zin om 12-jarigen in mekaar te slaan! #kristelgaatvreemd’ ‘Alle vooroordelen worden helaas bevestigd: OCMW zwartwerk diefstal lui “ziek” “invaliditeit” #zigeuners’ ‘Bij de roma’s leren ze ‘des flamands sont des rascistes’ i.p.v. ‘Maan, vis en roos’. Echt schreinend.’ De inhoud van deze tweets laat ik voor rekening van hun bedenkers, net zoals de schrijnende taalfout in de laatste. Maar is dat nu werkelijk wat Vier wilde bereiken met zijn uitzending over zigeuners?
Lees meer
DSAvond, 08/11/13 – deze week geef ik elke dag mijn #mening over een item uit de actualiteit. Ziehier dag 5.
‘Welkom in mijn land. Waar kom je vandaan?’ ‘Welk werk doe je?’ ‘Denken jullie echt dat wij allemaal terroristen zijn?’ Het zal u misschien verwonderen, maar dat zijn de eerste vragen die elke Iraniër stelt als hij op straat een Westerling ontmoet. Voor de sceptici: mijn steekproef is representatief, want op een uur word je minstens twintig keer aangesproken.
Lees meer
DSAvond, 07/11/13 – deze week geef ik elke dag mijn #mening over een item uit de actualiteit. Ziehier dag 4.
Kent u Jacqueline Harpman? Wellicht niet. De taalgrens loopt nog strakker door ons literaire landschap dan door het partijprogramma van BDW; daar komt geen Waalse auteur overheen. Zelfs de allerbesten niet. Harpman was topklasse. Jarenlang stond ze boven aan mijn verlanglijstje van mensen die ik graag zou interviewen. Jarenlang heb ik dat uitgesteld,
Lees meer
DSAvond, 06/11/13 – deze week geef ik elke dag mijn #mening over een item uit de actualiteit. Ziehier dag 3.
Geen Ronde van Frankrijk zonder nieuw sportprogramma. Want Vlamingen houden van de koers, en wie dat niet doet, moeten we dringend de ogen openen. Ziehier Man in het Wiel.
Openen met voxpops werkt altijd: een paar mensen, duidelijk links intellectuele culturo’s, wordt gevraagd of ze weten wat een regenboogtrui is.
Lees meer
DSAvond, 05/11/13 – deze week geef ik elke dag mijn #mening over een item uit de actualiteit. Ziehier dag 2.
Mensen portretteren die voor de rechter staan is zoiets als stervenden fotograferen; dat doet men niet. Zelden is de mens kwetsbaarder dan wanneer zijn ziel wordt gewogen. Of het nu door de nakende dood, of door de man in de toga is. De reality-reeks De Rechtbank doet dat wel. Zonder een grammetje goedkope emotionaliteit.
Lees meer
DSavond, 04/11/13 – deze week geef ik elke dag mijn #mening over een item uit de actualiteit. Ziehier dag 1.
1 mei 1960. Piloot Gary Powers stijgt in het grootste geheim op vanuit Peshawar, Pakistan voor een spionagevlucht boven de Sovjetunie. Zijn doel: het fotograferen van militaire en nucleaire sites. Helaas halen de Russen zijn toestel neer, en dwarrelt Powers aan zijn parachute recht in de armen van de KGB. De Amerikanen proberen de meubels nog te redden;
Lees meer
DSL 31/10/2013 – ‘Ik heb tot mijn scha en schande moeten leren dat lichaam en geest nauw met elkaar verbonden zijn. Vroeger vond ik dat new age hippie bullshit, maar het klopt wel degelijk. Als ik in de knoop zit bij het schrijven, is het zaak mijn lichaam te deblokkeren.’
‘Dat kan op twee manieren. De eerste is sport. Vroeger speelde ik squash, maar intussen zijn mijn beide knieën zo versleten dat ik alleen nog kan cardiogymen.
Lees meer
DSL, 11/10/2013 – ‘In mijn werkkamer in Londen staat mijn trofeekast met daarin alle boeken die ik tot hiertoe schreef: alle vertalingen, alle edities, die er van elk boek bestaan. Twee exemplaren van elk, zoals op de Ark van Noah.’
‘Verder liggen er ook allerlei paraphernalia op dat rek, want het is eerder een rek dan een kast, die met mijn schrijven verbonden zijn. Prijzen die ik heb gewonnen, mijn badge van de première van We need to talk about Kevin in Cannes,
Lees meer
DS, 12/10/2013 – ‘Expliciete, ranzige, abnormale seks.’ De vrijscènes in La vie d’Adèle doen stof opwaaien. Maar dat is het beste wat de film kon overkomen. Niets zo goed als het label porno om een hoop volk naar de zaal te lokken dat anders nooit zou komen kijken. Om daar te ontdekken dat heteroseks en lesbische seks niet zo verschillend zijn.
Hoe kan tien minuten geflikflooi anno 2013 nog zoveel heibel veroorzaken?
Lees meer
DSLetteren, 13/09/13 – ‘Eigenlijk is alles begonnen toen Michael een kopstoot kreeg op een feestje. Hij stond daar met zijn opgezwollen kop, en …’ ‘Andy bracht mij naar de spoed en betaalde zelfs de rekening, want ik had geen portefeuille bij. Toen hij me thuis afzette, zag hij de science fiction collectie in mijn boekenkast.’ ‘We lazen gewoon allemaal dezelfde, niet voor de hand liggende dingen. Dick, Ballard, Brautigan, Wolfe. Dus hebben we maar samen een band opgericht,
Lees meer
DSWeekblad, 24/08/2013 – Dat de toerist kapot maakt wat hij zoekt als hij het vindt. En dat reizigers al even schadelijk zijn, want ook maar consumenten, op zoek naar authenticiteit-op-bestelling. Kortom, dat we beter thuisblijven. Dat schreef Ann-Sofie Dekeyser vorige week. Ann-Sofie Dekeyser is mijn lief. Reizen is mijn lang leven. Sommige dingen kan je niet zomaar laten passeren. Onze echtelijke ruzie, uitgevochten in #DSWeekblad, kan je hieronder nalezen.
Ziehier het stuk van @AS-Keizer: ‘Red de wereld,
Lees meer
KnackFocus – 07/08/13 – Water sist op gloeiende kolen, stoom ontsnapt. Een gemaskerde, schaars geklede vrouw slaat met een bundel twijgen –zwoesj- op de blote benen van een vrouw die op een tafel ligt –zwoesj- en op haar billen. –Zwoesj- Op het ritme van de slagen glijdt de camera over haar lichaam. Het is zondagmiddag, 17u10. Kinderuurtje. Mijn eerste kennismaking met Xena, the Warrior Princess. Ik was meteen verkocht. Nochtans hou ik niet van fantasy.
Lees meer
MOTORRIJDER/TOUREN – JULI 2013 Trui heeft er eentje: een BMW R80G/S Paris-Dakar, compleet met de handtekening van Gaston Rahier op de tank. Een half jaar later kocht ik een oldtimer Honda XL600L, ook een Dakar-klassieker. Gemoedelijk stonden ze naast elkaar in de garage: de oermoeder en de stamvader van de woestijnmotoren. Met tussen hen in Trui’s eerste reismotor: een Yamaha XT500. Meer heb je niet nodig om de rallygeschiedenis samen te vatten.
In ’83 moest de onklopbare Cyril Neveu,
Lees meerMOTORRIJDER/TOUREN – APRIL 2013 – ‘Door Iran? Twee vrouwen? Op een motor? Is dat niet gevaarlijk?!’ Het moet veruit de vaakst gehoorde reactie geweest zijn, toen we onze reisplannen aankondigden bij familie en vrienden.
Wel, eerlijk: het grootste reële risico is het verkeer. Als we ervan uitgaan dat vrouwen niet slechter en zelfs eerder voorzichtiger rijden dan mannen, dan is reizen als vrouw niet gevaarlijker dan als man. En al helemaal niet in islamitische landen,
DSL 28/06/2013 – ‘Mijn schrijfgewoontes zijn door de jaren heen veranderd. Tot mijn 24e rookte ik, en toen ik daarmee opgehouden was, kon ik niet meer schrijven als er geen appels in huis waren. Maar intussen is ook dat weer voorbij.’
‘Eén van de redenen waarom ik zelden in mijn eigen huis schrijf, is dat ik probeer te ontsnappen aan dagelijkse verplichtingen. Het eerste deel van mijn huidige boek ‘Op de vleugels van de draak’ heb ik in China geschreven,
DSL – 07/06/2013 ‘Een Magisch Object dat me helpt als ik vastzit, heb ik helaas niet. Wat ik wel heb, is een Plaats: een kamer in een huis in Kavala, in het Noorden van Griekenland. Daar ga ik elk jaar een paar weken heen, en schrijf ik meer, en vooral ook met meer plezier, dan de rest van het jaar.’
‘De kamer zelf is klein, een beetje zoals een kloostercel. Ik heb er een bed,
DSL – 24/05/2013 ‘Waar ik ook kom, als ik op reis ga, als ik ga wandelen, als ik ga lopen in mijn eigen dorp, altijd wordt mijn aandacht getrokken door de begraafplaatsen. Het is een drift, een dwang, ik moet daar naartoe. Niet uit vulgaire nieuwsgierigheid naar nieuwe doden, het gaat veel dieper dan dat. Op de één of andere manier val ik op een begraafplaats samen met de schrijver die ik wil zijn.’
‘Dat soort bezoeken staat ook los van de mensen die ik in mijn eigen leven heb verloren;
6/4/2013 – DSWeekblad Hoe kan een emotie die bedoeld is om je overlevingskansen te bevorderen, zo gevaarlijk en destructief zijn? ‘Mensen kunnen goed leren omgaan met hun angststoornis’, is het goede nieuws. ‘Maar echt helemaal verdwijnen doet ze zelden.’ Durven bang zijn dus. Otto-Jan Ham, enkele uitermate populaire politici en vele verre en dichte kennissen doen het ook.
Lees meerDSL – 22/03/2013 ‘Mijn enige schrijffetish is mijn hond 11je. Ik kan niet schrijven als er mensen bij zijn, maar wel als zij er is. Het is dan ook niet zomaar een hond, maar een mopshond, en die zijn nu eenmaal buitengewoon intelligent. Vroeger droegen de Tibetaanse monniken die met zich mee in hun brede mouwen, en die hondjes fluisterden de monniken dan wijsheid in. Ik hoop dat 11je dat ook bij mij doet.’
EERSTE LEZER
‘11je zit bij mij als ik schrijf,
POST-APOCALYPTISCH
‘Ik ben een nachtschrijver: mijn vrouw slaapt dan, buiten gebeurt er niks,– het leven ligt stil, de dag is uitgedoofd. Ik zit hier, alleen, met Tim Hecker of Kreng op de boxen. Het enige waar ik op zulke momenten naar kijk, is dat kunstwerk van Sven Verhaeghe aan mijn muur.’
‘Toen ik bezig was aan Vloed, was dat schilderij een constante op de achtergrond en uiteindelijk sloop het ook mijn tekst binnen.
DSL 22/2/2013 – Ziehier de vrouw met wiens mopjes mijn lief altijd harder lacht dan met de mijne. Dit is de pagina die ze tekende voor #DSLetteren, meer leuks is terug te vinden in haar boek Eva’s Gedacht. Plaktattoo inbegrepen.
Lees meerDSL – 8/2/2013 ‘Makkelijk is schrijven nooit; het is altijd een boksmatch tegen je eigen scherm of tegen de woorden op papier. Misschien luister ik daarom zo graag naar muziek tijdens het schrijven. Dat zweept mij op. Zeker tijdens het schrijven van gedichten. Zonder nog echt naar de tekst te luisteren, ga ik op in de flow van de woorden, in het ritme.’
BOKSMATCH
‘Voor elk boek ga ik op zoek naar de juiste muziek.
Lees meerHi Gaea,
Thanks for getting in touch, I like the angle of your project, dealing with something all creatives suffer from time to time. I receive quite a few requests for ‘live’ interviews but avoid them as a policy, they are a little disruptive to my working routine and you’ll also find I give much more coherent answers via email.
My general answer to your question usually involves research,
Lees meerDSL – 18/01/2013 ‘Schrijven en fietsen zijn voor mij altijd verbonden geweest; al op de middelbare school kreeg ik mijn beste invallen op de twintig minuten lange fietstocht naar school. En ook voor mijn columns voor de universiteitskrant ontstond het idee vaak op de fiets.’
‘Ik fiets ook altijd met een iPod waar alleen maar Bachs Wohltemperierte Klavier op staat, en dat heb ik dan altijd hard aanstaan. Ik denk dat het zo goed werkt omdat het polyfone muziek is,
‘Er is een tijd geweest dat ik mezelf betrapte op het najagen van een perfectie die je nooit kunt vinden. Dat was iets wat ik mezelf oplegde – misschien door mijn West-Vlaamse roots, of door mijn thuis -: het moest nog beter zijn dan het beste. Tot ik een paar jaar geleden besefte dat perfectie eigenlijk heel saai, om niet te zeggen verschrikkelijk is, want over perfectie valt niets te zeggen.
Lees meerM&T december 2012 – Yaks zijn kuddedieren, sneeuwluipaarden geboren loners. Daar is niks aan te doen en ook niks op tegen, dat is gewoon de aard van het beest. Maar af en toe moet je eens tegen je natuur in durven gaan. Dus trekken twee meisjes die zelfs in hun kinderjaren uit groepsangst de scouts al meden, altijd zonder plan reizen en het liefst op lichte hoogpoters rijden, drie weken naar de Himalaya voor een georganiseerde reis op Royal Enfields met een bende onbekenden.
Lees meerZoals elk jaar vroeg mijn chef bij de Letteren #DSL naar een lijstje met ‘de beste boeken van 2012’ – altijd een beetje onzin, altijd een beetje onrechtvaardig, maar ook altijd leuk om te doen. Ik heb dit jaar vooral in eigen land gekeken. Omdat we, in onze valse vlaamse bescheidenheid, wel eens vergeten hoeveel talent we hebben, hier in Belgenland. Ziehier: mijn lijstje.
Lees meer1. Loop een blokje om, doe de was of strijk een beetje, sla een paar nagels in de muur, ga zwemmen, sport wat – doe om het even wat dat een zekere focus vraagt en repetitieve fysieke bewegingen met zich meebrengt. Op z’n allerminst: neem een bad of een douche.
2. Lees het boek dat je al zo lang voor je uitschuift.
3. Schrijf in een andere vorm: desnoods een brief of een dagboeknotitie.
Lees meerDSL – 23/11/2012 ‘Op 28 januari 1956 is Elvis geboekt in de State Show van de Dorsey Brothers; het is zijn allereerste tv-optreden. Hoe hij daar komt aanlopen… Dat is zo’n ontzettend zelfverzekerd brutaal stukje loopwerk, er zit een soort bijna aapachtige swing in dat wandelingetje, hij heeft een jasje aan met een soort zilverdraad er doorheen, die oplicht in dat zwart-wit en zijn kuif lijkt echt zo dik. Het ziet er helemaal perfect uit,
Lees meerDSL – 16/11/2012 ‘Als ik aan een ‘deblokkerend’ voorwerp denk, zie ik mijn vulpen voor me (een oud exemplaar, waar de dop niet meer op vast te schroeven is, en waaruit de inkt lekt). Ik heb ze jaren geleden, als student, voor mezelf gekocht; toen was het een gewone gebruikspen, want studenten zijn wellicht de enige groep mensen die nog dagelijks een pen hanteren, maar gaandeweg heeft ze een andere, bijzondere functie gekregen. Nu gebruik ik ze voor alles wat mij echt ernst is.’
‘Ook mijn dagboek is met die pen geschreven;
M&T – oktober 2012
Zaterdagochtend. Het crossterrein van Bilstain wordt langzaam wakker. KTM’s staan te blinken op trailers en onder partytenten, ongeschoren jongens stappen nog slaapdronken vanuit hun omgebouwde bestelwagen rechtstreeks in hun crossbroek, moeders en vrouwen zetten koffie. Hier en daar komt er een zeldzame paardenstaart onder een helm uit, maar de meeste crosslaarzen hebben hier toch maat 44 of groter. It’s a man’s world. Tijd om daar verandering in te brengen.
Lees meer‘Men zegt dat Conscience zijn volk leerde lezen, maar de laatste vier generaties is het volgens mij toch Willy Vandersteen. Ik geloof oprecht dat strips leesbevorderend zijn, alleen al omdat ze een intro zijn in papier. Tv blijft toch een kijkkast met een zekere afstandelijkheid, terwijl strips je meenemen in een besloten wereld. Ik vrees dat die prikkeling van de fantasie wegvalt, nu kinderen minder strips lezen.’
‘Er zijn honderden Suskes en Wiskes,
Lees meer‘Eén boek? Dat gaat toch niet. Maar als het dan toch moet, doe dan maar Een kleine geschiedenis van bijna alles van Bill Bryson. Ik heb het gekregen van Gunter Lesage; we speelden samen Metamorfosen en elke dag opnieuw zei hij dat we dit boek echt allemaal moesten lezen. En inderdaad: als er één boek is waar ik bijna dagelijks aan denk, dan is het dat wel.’
‘Bryson beschrijft op een fantastisch speelse manier de personen achter de grote ontdekkingen van de Verlichting tot nu.
Lees meerM&T – april 2012
Hoe slecht dat ook is voor het hart van mijn (schoon)moeder, ik heb een zwak voor reizen in ex-conflictgebieden. Niet omdat ik graag aan ramptoerisme doe, maar omdat de mensen meestal echt blij zijn je te zien. Want toerisme betekent inkomsten, en geld is na een burgeroorlog van levensbelang. Bovendien ben je een bode van goed nieuws: ‘Toeristen! Dat betekent dat de oorlog echt voorbij is! ’ Welkom terug in Noord-Oost Sri Lanka,
Lees meerDSL – 13/4/2012
‘Ik heb geen idee of Het Oneindige Verhaal een kinderboek is of iets voor volwassenen; het kan op elke leeftijd iets anders betekenen. Zelf vind ik er in elk geval elke keer iets anders in. Dat heb ik nodig, anders ga ik mij vervelen. Niet alleen in een boek, ook in het leven.’
(c) Wouter Van Vooren
‘Boven alles is het een appèl aan de fantasie, alleen al daarom zou iedereen het moeten lezen.
Lees meerDSL – 30/3/2012
‘Fictie lees ik al lang niet meer. Op een gegeven moment dacht ik: nu weet ik het wel. Ik vind de werkelijkheid veel interessanter. In boeken ga ik op zoek naar antwoorden op de grote vragen van het leven: de morele vragen, de filosofische vragen. Vroeger keek ik daarbij erg op naar filosofen, omdat zij ook zelf claimden dat zij de denkers waren.’
‘Wat dat betreft was Conversations on consciousness van Susan Blackmore echt een doorbraakboek;
Lees meerDSWeekblad – 05/03/2012
Fotografe Riema Reybrouck reist naar haar verleden (of wat er van overblijft)
Bij haar laatste bezoek aan Irak, het geboorteland van haar moeder, was Riema Reybrouck 16,
een nukkige puber. Met de vakantiefoto’s uit het tijdperk van Saddam Hoessein op zak keerde
de fotografe onlangs terug, om te kijken wat negen oorlogsjaren met het land en de mensen
hebben gedaan. Een kritische blik op Post Occupation Bagdad door de Instagramfilter van
haar eigen familiegeschiedenis.
DSL – 09/03/2012 – Het Laatste Oordeel
‘Alle boeken van Jens Christian GrØndhal gaan maar over één ding: overspel. Dat is altijd weer de katalysator waardoor iemand zijn hele leven onder de loep gaat nemen. Meestal bouwt hij daar heel traag naartoe, maar in Lucca opent hij meteen met de meest dramatische scene.’
‘Een 32-jarige actrice, Lucca Montale, wordt binnengebracht in het ziekenhuis nadat ze met haar auto tegen een boom is geknald.
Lees meerDSL – 03/02/2012 – Het Laatste Oordeel
‘Ik weet nog precies wanneer ik Platform heb gelezen; het boek is helemaal vervlochten met de Franse periode van mijn leven. Ik zat in mijn derde jaar rechten en ik had het hier allemaal wel wat gehad; ik wou weg van mijn leven hier. En dus heb ik mijn vast contract bij VRT opgezegd en ben ik gewoon in het onbekende gesprongen; Erasmus was voor mij de poort naar de hemel.
Lees meerDSL – 20/01/2012 – Het Laatste Oordeel
‘Koets naar Wenen van Jan Prochazka is een perfecte illustratie van wat voor mij goede literatuur is: goed geschreven, met een hoog tempo, prachtige dialogen, grote levensvragen, een onverwachte apotheose en een einde dat al onze zekerheden in twijfelt trekt. En dat allemaal op 127 pagina’s.’
‘Ik ben tegenwoordig nogal in de ban van het kortverhaal of het korte verhaal, een zwaar onderschat genre dat veel te weinig gelezen wordt,
Lees meerVerontrust door het machtsvertoon en spierballengerol in de Straat van Hormuz trokken Ann-Sofie Dekeyser en ik afgelopen woensdag naar Delft, voor een ontmoeting met de Iraans-Nederlandse schrijver Kader Abdolah. Onderwerp van gesprek: zijn visie op de spanningen tussen het Westen en zijn geliefde Vaderland.
De Prins der Perzische Letteren, in het diepst van zijn gedachten ook President van Iran, was somber gestemd.
“De wereld weet het nog niet, maar Iran staat op het punt te verdwijnen.”
Lees meerDSL – 06/01/2012 – Het Laatste Oordeel
‘Ergens half oktober tien jaar geleden las ik de eerste zin van het Bureau: ‘Dag meneer Beerta, zei hij.’ Daarna kwam de tweede zin en dan de derde; ik ben opgehouden toen het lente was. Dat was mijn winter van het jaar 2001.’
‘Ik heb het boek -dat eigenlijk uit zeven boeken bestaat- gelukkig in één keer kunnen lezen; de commotie erover was nochtans al sinds ’96 aan de gang,
Lees meerDSL – 02/12/2011 – Het Laatste Oordeel
‘Verpletterend mooi vind ik dit kleine boekje. Alleen al om de titel: De ballade van het trieste café. Dat zet meteen de toon. En dan die hoofdfiguur, die juffrouw Amelia. Ze heeft de blik naar binnen gekeerd – eigenlijk kijkt ze scheel – omdat ze zo teleurgesteld was in de liefde, dat ze haar ogen van de wereld heeft afgewend. Dat vind ik een prachtig beeld.’
‘Je leert Amelia alleen maar kennen door wat anderen van haar denken of over haar zeggen;
Lees meerDSL – 18/11/2011 – Het Laatste Oordeel
‘Ik heb Het materiële leven van Marguerite Duras leren kennen tijdens de opnames van een film van Ramón Gieling over een scheidend koppel, waarin ik het weggooide. Maar toen de scene erop stond, raakte het boekje zoek, wat vervelend was, want ik had het geleend van een vriend. Bovendien bleek het moeilijk te vervangen, ik vond het nergens meer in Nederlandse vertaling.
Lees meer1932 Ella Maillart, ontdekkingsreizigster, journaliste, alpiniste, fotografe, skikampioene en professioneel plantrekster zit al weken vast in Moskou. Ze probeert aan te sluiten bij een Russische expeditie naar de Tien Shan, het gebergte op de grens van Kirgizië en China. Niemand wil haar meenemen. Plots botst ze op een Franse expeditie die op het punt staat te vertrekken. Ze maakt hen wijs dat ze een slaapzak, stijgijzers, een primus en een visum heeft. Die middag begint ze aan een waanzinnige race door Moskou om dit verzonnen materiaal bijeen te krijgen. Ongeveer zo begint ook onze reis.
Lees meerDe Iraanse douanier stempelt onze carnets af met een veelbetekenend “good luck on the other side.” Dat belooft. En inderdaad, de Turkmeense grenswachters kunnen moeiteloos meedoen aan het WK ‘administratieve martelpraktijken’. De bureaucratie is hier echt hemeltergend traag. Om onze motorpapieren over te schrijven zijn er vier ambtenaren nodig; formulieren schuiven heen en weer over de tafel als een ingewikkeld pokerspel waarvan we de regels niet kennen. Daarna moet er geld op tafel komen: wegentaks, inkomtaks, benzinetaks, desinfectatietaks, administratieve kosten,…
Lees meerDSL – 04/11/2011 – Het Laatste Oordeel
‘Als iemand mij een boek aanraadt, is de helft van het plezier er af. Niets zo mooi als een boek ontdekken. Daarom heb ik zo vaak bibliotheekboetes; boeken moeten soms even blijven liggen voor ik eraan begin. Ik neem ook graag lukraak boeken mee; dat geeft me het gevoel dat ik de enige ben die dat boek heeft opgemerkt, en dus ook de enige die het leest.
Lees meerDeze reportage kwam tot stand met de Steun van het Fonds Pascal Decroos voor Bijzondere Journalistiek.
Ze verscheen op 29 september 2010 in Knack.
Op 3 oktober kiest Bosnië-Herzegovina een nieuw parlement en een nieuwe president. Keiharde nationalistische retoriek overheerst, de etnische scheiding tussen Bosnjakken, Serviërs en Kroaten in het land is totaal. Dat er vijftien jaar na de oorlog nog altijd duizenden mensen in vluchtelingenkampen wonen, lijkt iedereen te zijn vergeten.
Lees meerDeze reportage kwam tot stand met de Steun van het Fonds Pascal Decroos voor Bijzondere Journalistiek.
Ze verscheen op 10 juli 2010 in De Standaard.
In Bosnië wonen nog steeds duizenden mensen in vluchtelingenkampen — moslims èn Serviërs. Ze leven in erbarmelijke omstandigheden, en de toekomst belooft weinig goeds.
“Serendipiteit is zoeken naar een speld in een hooiberg en eruit rollen met de boerenmeid.” Dixit serendipi- teitsgoeroe Pek Van Andel. Het woord zelf is afgeleid van de oude Perzische naam van het eiland Serendip, het huidige Sri Lanka. Wij gingen er twee weken op midwinter- motorvakantie en ontdekten dat het eiland zijn naam nog alle eer aandoet. Nog nooit eerder hadden we iets zo netjes gepland, nog nooit eerder liep alles zo anders. Welkom op het eiland van de serendipiteit.
Lees meer
DSL – 07/10/2011 – Het Laatste Oordeel
‘Nadat ik afgestudeerd was aan Studio Herman Teirlinck, ben ik een tijdje naar Nederland gevlucht. Daar leerde ik Winnie de Poeh kennen; hier toen vrij onbekend, daar, vooral door volwassenen, gretig gelezen. Ik bewerkte Poeh toen voor theater. En het is me altijd bijgebleven.’
‘Neem nu die scène waarin Poeh op bezoek gaat bij Konijn.
Lees meer
DSL – 21/10/2011 – Het Laatste Oordeel
‘Ik ben geen fictielezer. Als ik het al doe, lees ik fictie altijd meer als de illustratie van een filosofisch maatschappelijke thesis dan als een roman. Anders zegt mij dat niets. De enige uitzondering die ik daarop maak, zijn de Maigret-jes van Simenon.’
‘Mijn voorkeur gaat uit naar geschiedenisboeken, want wie zijn geschiedenis niet kent, is veroordeeld ze opnieuw te beleven.
Lees meer
DSL – 09/09/2011 – Het Laatste Oordeel
‘Mijn liefde voor Pernath is begonnen op mijn zeventiende. Zoals elke radiomaker-in-spe volgde ik dictie; ik kreeg les van de geweldige vrouw met de geweldige naam Anita Daldini. Voor veel mensen was muziek alles op die leeftijd, maar voor mij telde wat zij mij aanreikte: poëzie. Dat gaf vorm in mijn hoofd aan waar ik naartoe wilde. Zij heeft mij haar exemplaar van zijn Nagelaten Gedichten gegeven,
Lees meer
DSL – 23/09/2011 – Het Laatste Oordeel
‘Reizen heeft iets geweldadigs, het dwingt je om vreemden te vertrouwen, en de geborgenheid van huis en vrienden achter te laten. Met dat citaat van Pavese zet Ian McEwan de sfeer voor het drama dat zich in The Comfort of Strangers zal ontvouwen. Je ziet twee mensen in witte kleren in Venetië badend in het licht schone dingen doen, en dan ontmoeten ze een ander,
Lees meerDS2 – 17/06/2011 – Het verhaal
Het KMI mag zeggen wat het wil, vanaf vandaag wordt het warm aan zee. Verantwoordelijke voor de plaatselijke klimaatverandering is Maja Wolny, curator van de tentoonstelling Zeerotica. Als een strandjutter van de lust ging ze op zoek naar het liefdesverhaal tussen de zee en de zinnelijkheid.
Erotica-icoon Anaïs Nin ontdekt in de openingsscène van de film Henry &
Lees meerDSL – 26/08/2011 – De ingeving
‘Schrijven mag vooral niet op werk gaan lijken; als ik naar de rest van mijn leven kijk, zie ik al genoeg verplichtingen. Daarom heb ik geen vast schrijfritme, ik kan het zelfs niet aan één plek verbinden. Dus schrijf ik niet op pc, maar sleur ik altijd kleine boekjes mee. Overal. Zodat ik om het even wanneer kan schrijven, gewoon als het komt. En hoe moeizamer het boek vordert,
Lees meerDSL – 12/08/2011 – De ingeving
‘Dat de ideeën zullen blijven komen, daar ben ik gerust in. Maar wat ik me de laatste tijd begin af te vragen is of de noodzaak om iets te maken er altijd zal zijn. Zo neem ik mij al jaren voor om aan een lijvig boek te beginnen, en dan is er weer een jaar voorbij en is het niet gebeurd.
Lees meerDSC – 23/10/2010 – M/V van de week
Directeur van ’t Arsenaal. Brein achter, dit jaar alleen al, vier boeken. En twee hoorspelen. Vader van vijf kinderen. Regisseur, auteur en journalist Michael De Cock is een bezig man. ‘Ik ben gulzig. Ontzettend gulzig.’
38 is hij nu. Dat is niet piepjong, maar wel veel te jong om te sterven. Toch is het geen toeval dat Michael De Cock ‘De koning sterft’ van Ionesco regisseert.
Lees meerDSL – 29/07/2011 – De ingeving
‘De volledige reeks boekjes waar ik nu aan werk, heb ik bedacht tijdens een trekking in Nieuw-Zeeland. De eerste uren is wandelen leuk, dan babbel je en kijk je rond. Daarna wordt het lastiger, dan begin je je af te sluiten. En dan, als het blijft stijgen, heb je iets nodig dat je afleidt van het klimmen. Dan maak ik mijn boeken. Tot en met de kaftontwerpen en de schutbladen toe.
Lees meer
DSL – 15/07/2011 – De ingeving
‘Elk boek begint met een beeld. Opeens zie ik iets voor me, waarvan ik 100 procent zeker weet: dit wordt het. Ik voel een heel sterke aandrang om de scène op papier te zetten, met een vlotheid die nooit meer terugkomt, want de rest van het boek is zwoegen. Maar die eerste worp,
Lees meerDSL – 22/07/2011 – De ingeving
‘Elke ochtend om een uur of zeven ben ik in mijn bureau. Niet dat ik daar veel doe, ik kijk gewoon naar buiten, en af en toe komt er een zin of zo. Maar voor dat gebeurt, zit ik misschien al twee uur door het raam te staren. Daarom is mijn werkkamer zo belangrijk; daarbuiten heb ik die beschikbaarheid gewoon niet. Ik krijg zelden een idee op een terras of in de winkel,
Lees meerDSC – 6/11/2010 – M/V van de week
Er zijn weinig dingen die actrice Veerle Dobbelaere niet aandurft. En dus staat ze straks op de première van ‘Eva’ in het Brusselse jeugdtheater Bronks niet op, maar naast het podium. Voor een dubbeldebuut als regisseur en auteur.
Eigenlijk had de voorstelling een dagje eerder in première moeten gaan, op de veertigste verjaardag van Veerle’s jongere zus. Want het stuk is niet alleen een ode aan de liefde en de zotheid,
Lees meerDSL – 06/05/2011 – Het Laatste Oordeel
‘Op 31 mei 2003 heb ik deze bundel gekocht. Kijk maar, ik schrijf voorin altijd mijn naam en de datum. Dat is mijn voorlopige alternatief voor mijn eigen ex libris of reliëfstempel, waar ik stiekem van droom. Vroeger zat ik in een stemmenclubje, les liseuses fabuleuses. We maakten literaire voorstellingen, en op een gegeven moment moesten we iets verzinnen om jongeren uit het beroepsonderwijs warm te maken voor literatuur en poëzie.
Lees meerDSL – 22/04/2011 – Het Laatste Oordeel
‘Mijn eerste reflex bij een goed boek is altijd: dit wil ik verfilmen. Dat had ik ook meteen bij Finistère van Fritz Peters. ‘You’ll never forget Matthew’ schrijft een recensent, en dat klopt. Het hoofdpersonage blijft zo aan je kleven, dat ik nog altijd kippenvel krijg als ik aan hem denk.’
‘Finistère is de donkere tegenhanger van ‘Nooit gaat dit over’ van André Sollie,
Lees meerDSL – 15/04/2011 – Het Laatste Oordeel
‘Mijn eerste kennismaking met Gombrowicz vergeet ik nooit; ik heb zelden zo’n schok van herkenning gevoeld. Een vriend had mij De Verhalen geleend; op het eerste gezicht heel gewone, logische verhaaltjes. Maar doordat de schrijver één element verandert, verschuift alles. In Kosmos gebeurt dat ook, maar veel extremer. Het hele boek hangt alleen maar met onlogische verbanden aan elkaar. Meesterlijk, vind ik dat.’
‘Alles begint op het moment dat de twee hoofdpersonages op een opgehangen mus botsen en als een soort detectives proberen om daar een verklaring voor te vinden.
Lees meerDSL – 03/06/2011 – Het Laatste Oordeel
(c) Wouter Van Vooren
‘Al mijn boeken zitten in dozen in afwachting van een nieuwe kast, maar toen ik op schrijfretraite vertrok heb ik die allemaal doorzocht omdat ik per se dit boekje van Elias Canetti mee wou nemen. Ik sleur het echt overal mee: onlangs speelde ik in het voorprogramma van Luka Bloom, hij zag het liggen en zei: ‘Het pantheon der vergeten dingen?’ Wat mooi!
Lees meerDSL – 18/03/2011 – Het Laatste Oordeel
‘Weet je wat mijn grootste geluk is geweest? Dat ik ‘Lucifer’ van Connie Palmen in drukproef heb gelezen. Ik had er geen idee van waar het over ging, of dat het deels geïnspireerd was op ware feiten. Ik heb het totaal blanco gelezen. Naïef en onschuldig. Anders beoordeel je een boek toch al gauw by its cover. Nu is de eerste vonk uit de tekst zelf gekomen.’
‘Hoofdfiguur Lucas Loos beweegt zich in het artistiek milieu van Amsterdam,
Lees meerDSL – 10/06/2011 – Het Laatste Oordeel
‘Colette fascineerde mij al als kind: ik herinner me nog elk detail uit een Paris Match van ‘54 over haar begrafenis. Of uit Colette par elle-même, met daarin die beroemde foto van haar in een hangmat, met haar vlechten tot op de grond. Of met een aangesjorde wespentaille, zo smal dat twee mannenhanden haar konden omvatten. Ook haar accent, met die gerolde Bourgondische r,
Lees meer
